اثربخشي تمرين يوگا بر بهزيستي روان‌شناختي و شادكامي زنان سرپرست خانوار

مقدمه: زنان سرپرست خانوار ازجمله گروه‌هاي اجتماعي آسيب‌پذير در جامعه‌اند و زندگي اجتماعي آنان به‌دليل نبودن يا ضعف سرپرستي خانواده با چالش‌هايي روبروست. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي دوازده هفته تمرين يوگا بر بهزيستي روان‌شناختي و شادكامي زنان سرپرست خانوار است. روش: در اين پژوهش نيمه‌تجربي از طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه استفاده شده است. جامعه‌آماري پژوهش را كليه زنان سرپرست خانوار شهرستان اروميه تشكيل داده‌اند كه از بين آن‌ها سي زن سرپرست خانوار به‌روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي ساده به دو گروه پانزده نفره آزمايش و گواه تقسيم شدند. براي گروه آزمايش به مدت دوازده هفته، هفته‌اي سه جلسه شصت دقيقه‌اي تمرينات يوگا اجرا شد. در اين پژوهش از پرسشنامه بهزيستي روان‌شناختي ريف و شادكامي اكسفورد استفاده شد. آناليز داده‌ها به‌روش تحليل كوواريانس و با استفاده از نرم افزارSPSS21 انجام شد. نتايج: يافته‌هاي تحقيق حاضر نشان داد تفاوت معني‌داري بين گروه آزمايش و گواه در بهزيستي روان‌شناختي و شادكامي وجود دارد. همچنين يافته‌ها نشان داد ميزان اندازه اثر مداخلات ورزشي بر شادكامي و بهزيستي روان‌شناختي از تاثير مداخله ورزشي بر رضايت از زندگي و خلق مثبت بيشتر است. بحث و نتيجه‌گيري: تمرينات يوگا به‌طور موثري باعث بهبود بهزيستي روان‌شناختي و شادكامي در زنان سرپرست‌خانوار مي‌شود. توصيه مي‌شود از اين رويكرد درماني براي ارتقا بهزيستي روان‌شناختي و بالا بردن شادكامي زنان سرپرست خانوار استفاده شود.