زيبايي‌شناسيِ نسبت سوژه سياسي و امر سياسي

زيبايي‌شناسي امر سياسي با هدف «بازتوزيع امر محسوس» و انتقاد از سياست متعارف كه در نگاه رانسير به آن «پليس» گفته مي‌شود سعي دارد كنشگران به حاشيه رانده شده را به متن ساحت سياست برگرداند. در اين متن سعي بر آن رويكرد و انديشه متفكران مختلف درمورد زيبايي-شناسي بيان گردد و سپس با بيان مؤلفه‌هاي امر سياسي و چالش‌هاي سوژه سياسي در اعصار مختلف با كمك رويكرد زيبايي‌شناسانه رانسير به سياست، رفع نواقص اين رويكرد و افزودن مؤلفه‌هاي جديد به آن به زيبايي‌شناسي نسبت سوژه و امر سياسي پرداخته شود. در تحليل زيبايي-شناسانه امر سياسي در اين متن سوژه سياسي بايد براي تحقق امر سياسي سوژه‌شدگيش را از درون‌ماندگاري من فاعلي و من مفعولي كسب كند، با معنا پيوند داشته باشد، مسئله محور و دغدغه مند باشد، به رخدادهاي حقيقت گونه وفادار باشد و امر سياسي نيز به جز تحولات فرمي بايد از لحاظ محتوايي نيز دچار تحول گردد تا اينكه با مقاومت پيوندي ناگسستني پيدا كند.