تحليل انسان‌شناختي سلامت معنوي با تكيه بر مؤلفه‌هاي نظام تربيتي در قرآن كريم

جهان معاصر و چالش‌هاي نوظهور آن، نگاه كل‌نگر به انسان را به عنوان جزء اصلي در تشكيل اجتماع سالم انساني مورد توجه قرار داده است. با توجه به اينكه انسان محور اصلي تمامي مسائل جامعۀبشري است، تحولات و اصلاحات بايد از درون انسان آغاز شود. از اين رو ساختن انسان و تربيت اصولي افراد، مقدمة تشكيل هر نظام پايدار و امن انساني است. اين موضوع همواره مورد توجه انسان‌شناسان و روانشناسان بوده است. يكي از نظام‌هاي انساني، نظام سلامت است كه چهار بعد معنوي، رواني، اجتماعي و جسمي دارد. به سبب اهميت سلامت معنوي، مكاتب مختلف از زواياي مختلف تعاريف گوناگوني از سلامت معنوي ارايه داده‌اند كه تحليل ديدگاه‌شان نشان مي‌دهد تعريف از انسان مقدمه پي‌ريزي مكتب بوده است. با آنچه گذشت، پژوهش حاضر با ابزار گردآوري كتابخانه‌اي‌ـ‌استنادي و روش توصيفي ـ تحليلي و سطح تحليلِ تحليل محتوا به دنبال پاسخ به اين سؤال است كه در سلامت معنوي با تكيه بر مؤلفه‌هاي تربيتي انسان، چه توصيفي از انسان و مباني انسان‌شناسي وجود دارد؟ يافته هاي پژوهش حاكي از آن است انسان موجود دو سرشتي است كه سه ساحت دانايي، طلب و توانايي دارد و بر اساس اين سه ساحت، ابعاد نظام تربيتي در سه بعد بينشي، گرايشي و عملكردي شكل مي‌گيرد. اين سه نظام بر پايه بينش توحيدي و با ضريب ايمان مي‌تواند آن سه ساحت را جهت داده و با قلب سليم، سلامت معنوي را به ارمغان بياورد.