تبيين روابط ميان كيفيت حسابرسي و كارايي عملياتي شركت با در نظر گرفتن معيار تخصص حسابرس در صنعت و حق الزحمه حسابرسي

مطالعه حاضر به تبيين روابط ميان كيفيت حسابرسي و كارايي عملياتي شركت با در نظر گرفتن معيار تخصص حسابرس در صنعت و حق الزحمه حسابرسي براي 108 شركت فعال در بورس اوراق بهادار طي بازه زماني 1390 لغايت 1399 و با بكارگيري مدل پانل ايستا مي‌پردازد. طبق نتايج تخمين مدل؛ زير بخشهاي ويژگي‌هاي كيفيت حسابرسي شامل؛ تخصص حسابرس در صنعت و حق الزحمه حسابرسي بر كارايي عملياتي شركتهاي بورسي معني‌دار مي باشند، بعبارتي درصورتي كه تخصص حسابرس يك واحد افزايش يابد، كارايي عملياتي شركت‌ها 35 واحد افزايش مي يابد و اگر حق الزحمه حسابرسي بعنوان شاخص كيفيت حسابرسي يك واحد افزايش يابد، كارايي عملياتي شركت‌ها 2 واحد افزايش مي يابد. با توجه به نتايج اين پژوهش مي توان پيش بيني كرد، مؤسسات حسابرسي با اندازه بزرگ تر(مانند سازمان حسابرسي) نسبت به ساير مؤسسات، باعث افزايش قابليت اتكاي اقلام تعهدي واحدهاي تجاري مي شوند. بنابراين مي توان به مجامع عمومي شركت ها توصيه كرد كه از مؤسسات حسابرسي بزرگتر براي حسابرسي شركت خود استفاده كرده پيشنهاد مي شود، در انتخاب مؤسسات حسابرسي معتمد به شركت هايي كه از اندازه بزرگ تري برخوردارند، توجه بيشتري بكند. همچنين سرمايه گذاران بايد در تصميم گيري هاي خود در خريد سهام شركت ها، به اندازه مؤسسات حسابرسي كه شركت را مورد حسابرسي قرار مي‌دهند نيز توجه نمايند.