چگونگي تاثير سطح هورمون تستوسترون بر رابطه بين ضعف كنترل داخلي و گزارش‌گري مالي متقلبانه

پژوهش حاضر به بررسي تاثير سطح هورمون تستوسترون مديرعامل بر رابطه بين تعداد ضعف هاي با اهميت كنترل داخلي شركت‌ها و گزارش‌گري مالي متقلبانه شركت‌هاي داروئي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌پردازد. در اين پژوهش گزارش‌گري متقلبانه مالي متغير وابسته بوده كه از طريق ضريب 8 متغيري كه در پژوهش رزالي و راشد (2014)، كردستاني و تاتلي (1395) و رضازاده و محمدي (1398) بومي‌سازي شده اندازه‌گيري شده است. متغير تعداد ضعف‌هاي با اهميت كنترل داخلي متغير مستقل بوده و از طريق تعداد ضعف‌هاي با اهميتي كه در گزارش حسابرس آورده شده محاسبه مي‌شود. متغير سطح هورمون تستوسترون مديرعامل از طريق نسبت عرض به ارتفاع چهره مدير عامل اندازه‌گيري مي‌شود. مطابق با حجم نمونه اين پژوهش، تعداد 26 شركت طي سال‌هاي 1390 الي 1397 براي آزمون فرضيات در نظر گرفته شده است. رگرسيون در نظر گرفته شده مطابق با متغير وابسته اين پژوهش، رگرسيون لاجيت مي‌باشد. نتايج فرضيه اول پژوهش نشان داد كه بين ضعف كنترل داخلي و گزارش‌گري مالي متقلبانه رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. نتايج فرضيه دوم پژوهش نشان داد كه بين سطح هورمون تستوسترون مديرعامل و گزارش‌گري مالي متقلبانه رابطه منفي و معناداري وجود دارد. يافته‌هاي فرضيه سوم حاكي از آن بود كه سطح هورمون تستوسترون مديرعامل تاثير معناداري بر رابطه بين ضعف كنترل داخلي و گزارش‌گري مالي متقلبانه دارد.