رويكرد فرجام‌گرايانه در تفاسير عمومي كميتۀ حقوق بشر

در ميان نهادهاي معاهده‌اي كه نظارت بر اجراي معاهدات حقوق بشري را بر عهده دارند،  كميتۀ حقوق بشر به‌عنوان نهاد ناظر  بر ميثاق بين‌المللي حقوق مدني و سياسي جايگاه ويژه‌اي دارد. از جمله كاركردهاي اين كميته تصويب به اصطلاح تفاسير عمومي است. «تفسير عمومي» در اصطلاح به سندي اطلاق مي‌شود كه  كميته در آن نظر تفسيري خود را دربارۀ مقررات ميثاق بين‌المللي حقوق مدني و سياسي بيان مي‌كند. بنابراين تفاسير عمومي  كميتۀ حقوق بشر جلوه‌گاه بارز تفسير محتواي معاهده محسوب مي‌شود. از سوي ديگر، در راستاي مكاتب مختلف تفسير، روش‌هاي مختلفي نيز براي تفسير معاهده وجود دارد كه هر كدام رهيافت ويژۀ خود را براي فهم معناي متن ارائه مي‌دهند. سؤالي كه در اين خصوص مطرح مي‌شود اين است كه با لحاظ روش‌هاي مختلف تفسير معاهده، كميتۀ حقوق بشر چه روشي را در تفاسير عمومي خود به‌كار مي‌گيرد؟  براي پاسخ به اين پرسش، نوشتار حاضر به شيوۀ توصيفي-تحليلي و با رويكرد استقرايي براي بهره‌گيري از يافته‌هاي آماري، سيطرۀ شيوۀ تفسير فرجام‌گرايانه در تفاسير عمومي كميتۀ حقوق بشر را نتيجه مي‌گيرد.