زايل‌شدن ظرفيت‌هاي توسعۀ محلي در استان كردستان (ارائۀ نظريۀ داده‌بنياد در حوزۀ مديريت منابع آب)

هدف پژوهش حاضر، بررسي زمينه‌هاي توسعه‌نيافتگي استان كردستان در حوزۀ آب مبتني بر نظريه‌هاي توسعه‌نيافتگي اقتصادي-اجتماعي، توسعۀ محلي و جامعه‌شناسي محيط‌ زيست و همچنين ارائۀ راهكارهايي مبتني بر توسعۀ استان كردستان درجهت فعال‌كردن حوزه‌هاي پيشران توسعۀ استان (آب) و مانع‌زدايي از آن است.روش پژوهش، گرندد تئوري، ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبۀ نيمه‌ساخت‌يافته با نخبگان حوزۀ آب استان كردستان و روش تحليل داده‌ها، تحليل مضموني است.يافته‌ها نشان مي‌دهد در حال حاضر استان كردستان در حوزۀ آب در وضعيت توسعه‌نيافتگي قرار دارد. مهم‌ترين زمينه‌ها، عوامل و پيامدهاي توسعه‌نيافتگي در بخش آب استان كردستان عبارت‌اند از: تغييرات اقليمي، فقدان مديريت يكپارچۀ آب، كمبود اعتبارات، بي‌توجهي بخش نخبگان دانشگاهي و نمايندگان به مسئلۀ آب استان، موانع طبيعي بهره‌برداري، كاهش سهم تخصيص به شيلات و كشاورزي و انتقال آب سدها به مناطق ديگر (انتقال آب بين‌حوضه‌اي).نتايج نشان مي‌دهد مهم‌ترين مزيت‌هاي توسعه‌اي بخش آب استان عبارت‌اند از: مزيت نسبي آب قابل‌بهره‌برداري و ذخيره‌سازي آن، اراضي ديم وسيع، توسعۀ سامانه‌هاي نوين آبياري و فعاليت‌هاي كشاورزي، گردشگري آبي و توسعۀ فعاليت‌هاي شيلات و آبزيان. درمجموع مي‌توان گفت آب مي‌تواند به‌عنوان يكي از پيشرانه‌هاي مهم توسعه در استان كردستان عمل كند و ديگر ظرفيت‌هاي توسعه در استان مانند كشاورزي، گردشگري، معادن و صنعت را فعال كند.