بررسي عوامل مرتبط با باروري به‌عنوان عامل خطرساز سرطان پستان در زنان ميانسال

مقدمه: شناسايي عوامل خطر سرطان پستان براي ارزيابي وضعيت فعلي سيستم مراقبت از سرطان بسيار حائز اهميت است. مهمترين هدف مطالعه حاضر مقايسه عوامل خطرزاي باروري سرطان پستان بوده است. روش كار: اين مطالعۀ مورد-شاهدي در سال 1400 و  بر روي زنان با و بدون سابقه سرطان پستان مراجعه كننده به دو بيمارستان آموزشي و زنان و كودكان بصره انجام شد. شركت‌كنندگان به دو گروه مبتلا به سرطان پستان (121 زن و سالم (484 زن تقسيم شدند. مشخصات جمعيت شناختي و عوامل خطر باروري در بين دو گروه مقايسه شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه هورمون درماني بعد از يائسگي (5.72-1.68 :CI 95 % , 2.64:OR، سن يائسگي بيش از 46 سال (5.17-1.88 :CI 95 % , 2.13:OR ، شيردهي كمتر از 11 ماه به ميزان 1.81 برابر (4.09-1.71 :CI 95 % , 1.81:OR، سابقه سقط جنين (2.76-0.62 :CI 95 % , 1.68:OR، سابقه مصرف قرص هاي پيشگيري از بارداري (2.18-0.73 :CI 95 % , 1.47:OR، سن منارك كمتر از 13 سال (1.94-0.78 :CI 95 % , 1.42:OR، اضافه وزن يا چاقي (1.72-0.56 :CI 95 % , 1.36:OR خطر ابتلا به سرطان پستان را افزايش مي دهند. هيچ يك از اين متغيرها در تحليل چندمتغيره همبستگي معني‌داري نشان ندادند. نتيجه‌ گيري: هورمون درماني بعد از يائسگي، سن يائسگي بيش از 46 سال و مدت زمان شيردهي كمتر از 11 ماه مهمترين عوامل خطر سرطان پستان بودند. پيشنهاد مي شود پرسنل درمان توجه ويژه اي به ترغيب مادران جهت شيردهي و پروتكل هاي تشخيص زودهنگام جهت كنترل سرطان پستان، داشته باشند.