ارزيابي عوامل موثر بر بقاء كوتاه مدت و بلندمدت تا رخداد متاستاز دوردست در بيماران با مرحله زودرس سرطان پستان با استفاده از مدل شبه پارامتري شفايافته آميخته

مقدمه: در تحليل داده‌هاي بقاء، گاهي نسبتي از نمونه‌هاي مورد مطالعه رخداد مورد نظر را هرگز تجربه نخواهند كرد و به عنوان نمونه‌هاي شفايافته در نظر گرفته مي‌شوند. هدف اين مطالعه بررسي عوامل موثر بر ميانگين بقاء بلندمدت و كوتاه مدت تا رخداد متاستاز در بيماران مبتلا به سرطان پستان با استفاده از مدل شبه پارامتري شفايافته آميخته بوده است. روش بررسي: در اين مطالعه كوهورت گذشته نگر، 770 زن با تشخيص سرطان پستان و تحت يكي از جراحي‌هاي ماستكتومي اصلاح شده (MRM) و يا درمان با حفظ پستان (BCT) از سال 1384 تا 1394 بررسي شده‌اند. اطلاعات جمع آوري شده از پرونده بيماران در بخش پاتولوژي بيمارستان شهيدصدوقي و مركز پروتودرماني رمضان‌زاده يزد است و رخداد متاستاز و وضعيت حيات بيماران تا پايان شهريور 1401 مشخص شده است. روش‌هاي آماري مورد استفاده، نمودار كاپلان- ماير، رگرسيون Cox و مدل شبه پارامتري شفايافته آميخته بوده و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار  R-4.3.1انجام شده است. يافته‌ها: در اين مطالعه از تمام بيماران تا پايان دوره پيگيري، 218 نفر (28/3%)  فوت و 198نفر(25/7%) رخداد متاستاز را تجربه كردند. در مدل شبه پارامتري شفايافته آميخته تك متغيره و چند متغيره مرحله بيماري به عنوان مهم ترين متغير شناسايي شد. در مدل شبه پارامتري شفايافته آميخته چند متغيره، بقاء كوتاه مدت در رخداد متاستاز براي بيماران در مرحله IIIa بيماري 2/7 برابر بيماران با مرحله I و II  برآورد شده است. نتيجه گيري: مدل شبه پارامتري شفايافته آميخته مي‌تواند اثر متغيرهاي موثر بر رخداد متاستاز را با محاسبه بقاء بلند مدت و كوتاه مدت با دقت مناسبي برآورد كند.