بررسي اثر دما بر ريخت‌شناسي نانوذرات نقرۀ سنتزشده با عصارۀ نعناع فلفلي و ارزيابي خواص آنتي‌باكتريال آن

استفاده از عصارۀ گياهي در سنتز سبز نانوذرات نقره، به‌دليل حضور تركيبات پوشش‌دهنده و كاهندۀ طبيعي در عصاره نقش مؤثري در ريخت‌شناسي و پايداري نانوذرات سنتزشده دارد. در اين پژوهش نانوذرات نقره با استفاده از محلول نيترات نقره در مجاورت عصارۀ نعناع فلفلي سنتز شد. اثر دما و pH بر روي ريخت‌شناسي و خلوص ذرات تشكيل‌شده بررسي شد. براي بررسي مشخصات ذرات تشكيل‌شده از آزمون پراش پرتو ايكس، طيف‌سنجي مرئي-فرابنفش، طيف‌سنجي پراش انرژي و تصاوير ميكروسكوپ الكتروني روبشي استفاده شد. هم‌چنين به‌منظور بررسي كارايي نانوذرات نقرۀ سنتزشده، از دو باكتري اشرشياكلي (E.coli ) و استافيلوكوكوس آرئوس (S.aureus) در آزمون آنتي‌باكتريال استفاده شد. در محلول واكنش شامل نيترات نقره با غلظت mM 3 و نسبت گياه به حلال g/mL 0.05 نانوذره‌اي در دماي محيط تشكيل نشد؛ ولي در همين محلول واكنش با بالارفتن دما تا 70 ℃، تركيبي از نانوذرات كروي، صفحه‌‌اي‌شكل و سه‌گوش تشكيل شدند. هم‌چنين با افزايش دما تا 90 ℃ نانوذرات كروي با اندازۀ ذرات كوچك‌تر تشكيل شدند. هر دو نوع نانوذرۀ توليدشده در دماي ℃70 و 90 نسبت به رشد دو باكتري گرم مثبت و گرم منفي استفاده‌شده، اثر ممانعت در رشد داشتند؛ اما ذرات كروي سنتزشده در 90 ℃ و در pH برابر با 9 نسبت به باكتري E.coli و S.aureus به‌ترتيب هالۀ عدم رشدي با قطر mm 0.20±14 و 0.50±14 تشكيل دادند كه نسبت‌به ذرات صفحه‌اي‌شكل اثر ممانعت رشد بيشتري داشتند.