مروري بر اثر تنش‌هاي مختلف بر توليد آنتي‌اكسيدان به‌وسيلۀ جلبك دوناليلا

زيست‌تودۀ ريزجلبك به‌عنوان يك خوراك پايدار براي توليد تركيبات با ارزش بالا مانند آنتي‌اكسيدان‌هاي آنزيمي و غيرآنزيمي در نظر گرفته مي‌شود كه به‌طور گسترده براي مواد غذايي، دارويي، نساجي، چرم و هم‌چنين در صنايع شيميايي استفاده مي‌شود. افزايش عملكرد ريزجلبك، دست‌يابي به شرايط بهينۀ كشت، ذخيره‌سازي بهينۀ مولكول‌هاي آنتي‌اكسيداني پس از پردازش و پردازش پايين‌دستي با صرفه‌جويي در انرژي از جمله موانع اصلي براي توليد آنتي‌اكسيدان‌هاست. امروزه، تركيبات آنتي‌اكسيداني توليدشده با ريزجلبك‌ها درنتيجۀ اعمال شرايط استرس، به‌عنوان محصولاتي پراهميت براي سلامتي بشر، توجه تجاري پيدا كرده است. استرس اكسيداتيو ناشي از اسيديته، فلزات، پرتو ماوراي بنفش و دما مي‌تواند باعث توليد آنتي‌اكسيدان در بسياري از گونه‌هاي مختلف ريزجلبك‌ها مانند جلبك دوناليلا شود. كشت جلبك دوناليلا، داراي چندين برتري از جمله نرخ رشد بالا، هزينۀ توليد پايين و هم‌چنين توانايي رشد در شرايط استرس‌زا مانند غلظت بالاي نمك، شدت نور بالا و محدوديت نيتروژن است. اين مقاله، يك بررسي كلي از توليد آنتي‌اكسيدان‌ها در متابوليسم سلولي ريزجلبك‌ دوناليلا، فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيدان(POD, SOD, CAT) و استراتژي‌هايي براي افزايش تجمع آنتي‌اكسيدان در ريزجلبك‌ها ارائه مي‌دهد.