ارتقاي دقت طبقه‌بندي عوارض شهري با استفاده از تلفيق تصاوير اپتيكي و راداري با قدرت تفكيك مكاني بالا

رشد جمعيت و توسعه محيط ‌هاي شهري، براي محققان انگيزه زيادي را در زمينه اطلاعات مكاني براي ارائه روش‌هايي جهت استخراج عوارض ايجاد كرده است. تكنولوژي سنجش از دور و تصاوير ماهواره‌اي به ابزار مهمي جهت كسب اطلاعات مورد نياز به منظور استخراج عوارض تبديل شده است. وجود برخي موانع در تصاوير نوري ماهواره‌اي مانند شرايط آب و هوايي و وجود ابر و سايه، مانع از كسب اطلاعات از سطح زمين مي‌شود. براي حل اين مشكل، به بررسي توانايي عملكرد تصاوير راداري جهت كمك به استخراج عوارض شهري توسط تصاوير نوري به ويژه تشخيص پيكسل‌هاي واقع شده در مناطق سايه و ابر پرداخته شد. در اين مقاله تصاوير وردويو-3 و الوس-2 به صورت تك پلاريزاسيون و چهار پلاريزاسيون در نظر گرفته شد تا به كمك ويژگي‌هاي بهينه استخراج شده از آن‌ها، به طبقه‌بندي گياه، ساختمان، راه و خاك با استفاده از تلفيق در سطح ويژگي و تصميم‌گيري پرداخته شود. ويژگي‌هاي مستخرج از تصوير نوري شامل پارامترهاي بافت حاصل از ماتريس هم‌رخداد و ويژگي‌هاي راداري شامل پارامترهاي بافت براي تصوير تك‌پلاريزاسيون، پارامتر‌هاي حاصل از روش‌هاي تجزيه هدف، ويژگي‌هاي تفكيك‌كننده و ويژگي‌هاي اصلي براي تصوير با چهارپلاريزاسيون است. در طبقه‌بندي به كمك ويژگي‌هاي نوري و راداري با استفاده از تلفيق در سطح ويژگي، دقت كلي 83.96 درصد بدست آمد و تا حدودي قادر به شناسايي درست پيكسل‌ها در مناطق سايه و ابر است؛ درحاليكه در طبقه‌بندي به كمك ويژگي‌هاي نوري، دقت كلي 81.2درصد بدست آمد. نتايج حاصل شده از طبقه‌بندي با استفاده از تلفيق در سطح تصميم‌گيري، بسيار پايين و غيرقابل قبول است. نتايج در اين مقاله نشان دادند كه استفاده از تصاوير راداري در كنار تصاوير نوري در طبقه‌بندي عوارض با استفاده از تلفيق در سطح ويژگي تا حدودي باعث بهبود دقت شد و بسته به شرايط مختلف ممكن است نتايج متفاوتي از تلفيق تصاوير نوري و راداري بدست آيد.