تاثير تمرين هوازي بر مقدار ادم پنجه و سطوح IL-6 ، TNF-α و CC16 سرم موش‌هاي نر تحت مواجهه با آرسنيك

هدف: قرار گرفتن در معرض آرسنيك از طريق آب آشاميدني يك مشكل بهداشت عمومي گسترده است كه با افزايش خطر پيامدهاي متعددي از جمله التهاب همراه است. هدف از اين تحقيق، تعيين تاثير تمرين هوازي بر مقدار ادم پنجه و سطوح IL-6 ، TNF-α و CC16 سرم موش‌هاي نر تحت مواجهه با آرسنيك بود. روش شناسي: در اين مطالعه تجربي، تعداد 32 سر موش صحرائي نر به چهار گروه شامل كنترل، آرسنيك، تمرين، و آرسنيك+تمرين تقسيم شدند. آرسنيك به مدت 8 هفته روزانه از طريق آب آشاميدني با دوز پنج ميلي‌گرم بر هر كيلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ خورانده شد. تمرين به مدت هشت هفته با تكرار پنج روز در هفته، با سرعت 10 تا 25 متر در دقيقه، شيب 5 درصد و روزانه به مدت 30-10 دقيقه بر روي تردميل ويژة جوندگان آزمايشگاهي انجام شد. از روش‌هاي الايزا و حجم سنج پلتيسمومتر به ترتيب براي اندازه گيري سطوح IL-6 ، TNF-α و CC16 سرم و مقدار ادم پنجه پاي موش استفاده شد. داده‌ها با روش تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معني‌داري 0.05 p تحليل شدند. يافته‌ها: مواجهه با آرسنيك، سبب افزايش سطوح IL-6 ، TNF-α و كاهش CC16 سرم موش‌هاي نر شد (0.001=p براي هر سه متغير)، اما بر ادم پنجه پاي موش تاثير معني‌داري نداشت (0.8=p). مداخله تمرين در مقايسه با گروه كنترل، آرسنيك و آرسنيك+تمرين، افزايش سطوح IL-6  (به ترتيب 0.001=p، 0.02=p، 0.001=p)، TNF-α (به ترتيب 0.001=p، 0.02=p، 0.03=p) و كاهش CC16 سرمي (به ترتيب 0.03=p، 0.001=p، 0.008=p) ناشي از آرسنيك را افزايش داد. با اينحال، تمرين بر ادم پنجه پاي موش تاثير معني‌داري نداشت (0.8=p).  نتيجه‌گيري: در حالي كه مواجهه با آرسنيك مي‌تواند به افزايش سطوح IL-6، TNF-α و كاهش CC16 سرمي موش‌ها منجر شود، به نظر مي رسد كه تمرين هوازي اين پاسخ‌هاي التهابي را برعكس مي‌كند. با اين حال، به دليل برخي محدوديت‌ها و كمبود تحقيقات انساني، به بررسي‌هاي بيشتر نياز است.