انتخاب گونه‌هاي گياهي مناسب براي بازسازي معدن مس سونگون با استفاده از روش تصميم گيري چند معياره تركيبي AHP-SMARTER-TOPSIS

سابقه و هدف: وسعت زمين هاي تحت تأثير فعاليت هاي معدن كاري بويژه محل هاي انباشت باطله، روز به روز افزايش مي يابد. در نتيجه هر روز ضرورت اجراي احياي معادن نيز بيشتر احساس مي شود. جهت بازسازي معدن، به منظور هر نوع استفاده بعدي از زمين هاي تحت تأثير و حفاظت از محيط‌زيست منطقه، انتخاب و كاشت گونه هاي گياهي يكي از مرحله هاي مهم بازسازي است.مواد و روش ها: در اين تحقيق، انتخاب گونه گياهي مناسب براي بازسازي معدن مس سونگون با هدف حفظ محيط زيست انجام شده است. براي اين كار ابتدا گونه هاي مناسب براساس عامل هاي اصلي، شامل نوع استفاده دوباره از زمين هاي استخراج شده، شرايط اقليمي منطقه و ويژگي هاي خاك منطقه انتخاب شدند و سپس گونه هاي انتخاب شده، براساس عامل هاي موضعي و با كمك پرسش­نامه هايي كه توسط افراد خبره تكميل گرديدند، با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي (AHP) و همچنين روش روش رتبه بندي ساده چند معياره (SMARTER) وزن دهي و در نهايت با كمك روش اولويت بندي براساس شباهت به راه حل ايده آل (TOPSIS)، اولويت‌بندي شدند.نتايج و بحث: براين اساس گونه هاي درختي اقاقيا، افرا، غان، پيرو، سماق و اوجا براي خاك هاي اسيدي منطقه و گونه هاي گردو، زبان گنجشك و انجير براي خاك قليايي و خنثي منطقه به ترتيب اولويت پيشنهاد شدند.نتيجه گيري: مي توان گفت كه از بين گونه هاي درختي انتخابي براي اين منطقه، گونه هايي كه از لحاظ كاهش آلودگي ها و جلوگيري از فرسايش خاك موفق تر بودند در اولويت هستند. درخت اقاقيا از درختان بومي منطقه به شمار نمي رود ولي با توجه به اين كه نسبت به درختان ديگر از لحاظ حفظ محيط زيست موفق تر مي باشد، به عنوان گونه برتر براي اين منطقه انتخاب شد. در بين گونه هاي بومي منطقه نيز درخت افرا با توجه به هدف حفظ محيط زيست در اولويت مي باشد.