مدلي براي توسعه قابليت يكپارچه‌سازي در پروژه‌هاي محصول پيچيده براساس يادگيري فناوري

توسعه فناوري به‌عنوان محركي براي توسعه اقتصادي كشورها شناسايي شده است. در اين بين ساخت محصولات پيچيده به‌تنهايي در توسعه‌يافتگي كشورها نقش دارند، اهميت بيشتري پيدا مي كنند. از سوي ديگر، ايجاد قابليت و توانمندي فناوري كه منتج از فرايند يادگيري فناوري است، در اين محصولات داراي اولويت بالايي است چرا كه اين نوع محصولات با تكرار كم اما هزينه و زمان زياد توليد مي‌شوند و هرگونه خطايي در فازهاي مختلف ساخت محصول پيچيده، تبعاتي جبران‌ناپذير به‌همراه دارد. در اين مقاله تلاش شده است مسير يادگيري فناوري براساس گام‌هاي طي شده عملياتي محصول پيچيده، بررسي شود تا بتوان از نتايج بررسي‌ها، مدلي براي توسعه قابليت يكپارچه‌سازي در پروژه‌هاي محصول پيچيده براساس يادگيري فناوري ارايه كرد. براي جمع‌آوري و تحليل داده‌ها از رويكرد آميخته استفاده شد بدين صورت كه پس از بررسي منابع داده‌ها از طريق مصاحبه و پرسشنامه گردآوري و با استفاده از مدلسازي ساختاري تفسيري تحليل شد و و براساس يافته‌ها، سطح‌بندي و تشخيص ميزان نفوذ و وابستگي مولفه‌ها صورت گرفت. طبق مدل ارايه شده، پيش‌بيني مي‌شود دفاتر مديريت فناوري و مديريت پروژه در جايگاه‌هاي تعيين شده، نقش موثري در راستاي هدف تحقيق دارند.