شماره ركورد :
1343141
عنوان مقاله :
ارتباط بين اجتناب تجربه‌اي، هم‌جوشي شناختي و دشواري تنظيم هيجان با ترس از زايمان زنان باردار نخست‌زا
پديد آورندگان :
ميرزائي ، سمانه دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پرستاري و مامايي، كميته تحقيقات دانشجويي , قنبرپورگنجاري ، مهرداد دانشگاه سيستان و بلوچستان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي , سرپرست ، محبوبه دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پرستاري و مامايي، كميته تحقيقات دانشجويي , اسلامي كنارسري ، حبيب دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات بيماري‌هاي التهابي ريه، بيمارستان رازي - گروه داخلي , حسن پور ، ائمه دانشگاه علوم پزشكي گيلان , فلاح مرتضي نژاد ، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پرستاري و مامايي، كميته تحقيقات دانشجويي , دل پسند ، كوروش دانشگاه علوم پزشكي گيلان - دانشكده پزشكي - گروه اخلاق پزشكي
از صفحه :
118
تا صفحه :
128
كليدواژه :
دشواري تنظيم هيجان , بارداري , ترس
چكيده فارسي :
زمينه: يكي از عوامل مهم و تأثيرگذار در شرايط مادران نخست‌زا، ترس از زايمان است و ممكن است عواملي همچون اجتناب تجربه‌اي، هم‌جوشي شناختي و دشواري تنظيم هيجان در بروز و يا تشديد آن تأثيرگذار باشد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط بين اجتناب تجربه‌اي، هم‌جوشي شناختي و دشواري تنظيم هيجان با ترس از زايمان زنان نخست‌زا در شهر رشت انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه تحليلي ـ مقطعي، 300 نفر از زنان باردار نخست‌زاي شهر رشت به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده وارد مطالعه شدند. ابزار مطالعه شامل فرم اطلاعات جمعيت‌شناختي، پرسش‌نامه اجتناب تجربه‌اي (AAQ-II)، دشواري تنظيم هيجان (DERS)، هم‌جوشي شناختي (CFQ) و ترس از زايمان (CAQ) بود. روش نمونه‌گيري تصادفي ساده بود. از مهرماه سال 1398 تا مهر ماه 1399 شهر رشت بود، تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Spss نسخه 16 و از شاخص‌هاي آماري توصيفي (فراواني، درصد فراواني، ميانگين و انحراف معيار)، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره به شيوه گام‌به‌گام استفاده شد. سطح معني‌داري 0/05 در نظرگرفته شد. يافته‌ها: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه اجتناب تجربه‌اي، هم‌جوشي شناختي و دشواري تنظيم هيجان به صورت كلي با ترس از زايمان رابطه مثبت و معني‌داري دارند (P 0/05) و از بين متغيرهاي مذكور فقط هم‌جوشي شناختي و اجتناب تجربه‌اي طي دو گام توان پيشبيني ترس از زايمان مادران نخست‌زا را داشتند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه نمره ترس از زايمان زنان نخست‌زا در سطح بالايي بود و همچنين ارتباط معناداري بين متغيرهاي پژوهش وجود داشت در نتيجه مي‌توان با حمايت بيشتر زناني كه مستعد ترس از زايمان هستند و برگزاري كلاس‌هاي روان‌شناسي و كنترل هيجان، مانع از ايجاد مشكلات بيشتر شد.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي گيلان
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي گيلان
لينک به اين مدرک :
بازگشت