بررسي سطح اسيد اوريك و كنترل وضعيت گليسميك در بيماران ديابتي تيپ 2 در شهر رشت

زمينه: بيماري ديابت از شايع ترين و هزينه سازترين بيماري هاي مزمن در سراسر جهان به شمار مي رود كه ميزان شيوع آن رو به افزايش است. ارتباط سطح اسيد اوريك و كنترل وضعيت گليسميك بيماران ديابتي تيپ 2 به طور واضح مشخص نيست. هدف: اين مطالعه با هدف ارزيابي سطح اسيد اوريك و وضعيت گليسميك بيماران ديابتي تيپ 2 طراحي شده است. روشها اين بررسي از نوع مقطعي مي باشد. جامعه موردمطالعه، بيماران ديابتي مراجعه كننده به درمانگاه هاي رازي و بعثت در سال 1399 مي باشد. تعداد 230 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده براي جمع آوري داده ها شامل فهرست تحقيق شده اي مي باشد كه از چند بخش تشكيل شده است. بخش اول اطلاعات جمعيت شناختي بيماران شامل سن، جنس، طول مدت بيماري و شاخص توده بدني مي باشد. بخش دوم شامل نتايج آزمايش هاي قند خون ناشتا، هموگلوبين A1c، اسيد اوريك و كراتينين و بخش سوم شامل داشتن سابقه بيماري هاي قلبي و فشار خون و سابقه مصرف سيگار مي باشد. به كمك نرم افزار تحليل آماري SPSS نسخه 26، نتايج تجزيه وتحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد ارتباط معناداري بين اسيد اوريك و مقادير هموگلوبين A1c (r=0/318 ، P0/001)، كراتينين (0/001r=0/351 ، P) و تري گليسيريد ،(0/008=r=0/174 ، P) وجود دارد. اين ارتباط در جهت مثبت ولي در حد ضعيف مي باشد. نتيجه گيري: در بيماران ديابتي نوع 2، سطح اسيد اوريك سرم تأثير نامطلوبي بر وضعيت گليسميك ايجاد مي كند.