وضعيت هموديناميك در بيماران دريافت‌ كننده الكتروشوك

زمينه الكتروشوك يك درمان مؤثر، ايمن و كاربردي براي بيماران با اختلالات روانپزشكي شديد مقاوم و اورژانسي است. ولي اغلب با تغييرات هموديناميك همراه است. هدف هدف از اين مطالعه ارزيابي الگوي تغييرات هموديناميك در بيماران كانديد الكتروشوك است. مواد و روشها اين مطالعه طولي در بيمارستان آموزشي درماني شفا رشت در سال 1399 انجام شد. پارامترهاي هموديناميك شامل ضربان قلب، فشار خون سيستوليك، فشار خون دياستوليك و فشار متوسط شرياني، در فواصل زماني قبل از القاي بيهوشي، 1 دقيقه بعد القاي بيهوشي، 1 دقيقه پس از تشنج و 15 دقيقه بعد بيداري ثبت شد. اطلاعات ثبتشده از هموديناميك بيماران در زمانهاي ذكرشده با هم مقايسه شدند. يافتهها سرانجام اطلاعات 126 بيمار آناليز شد. بيشتر بيماران مبتلا به اختلال روانپريشي اسكيزوفرني (59/5 درصد) و تعداد كمي از آنها دچار افسردگي ماژور (14/3 درصد) و 15/9 از آنها به بيماريهاي همراه مبتلا بودند. روند تغييرات فشار خون سيستوليك، فشار خون دياستوليك و فشار متوسط شرياني در 4 بازه زماني اندازه گيري شده معني دار بود (0/0001=P) اما درمورد ضربان قلب ارتباط معني داري يافت نشد (0/74=P). بااين حال، تمام تغييرات پارامترهاي هموديناميك در محدوده نرمال نگه داشته شدند. نتيجه گيري مطالعه ما نشان داد عليرغم نوسانات ايجاد شده در پارامترهاي هموديناميك در حين انجام الكتروشوك، اداره بيماران در نتيجه عملكرد تيمي و تعامل مناسب گروه روانپزشكي و بيهوشي و پرستاران به طور قابل قبولي انجام شده است.