طراحي و ساخت ميكروذرات كلوتريمازول با استفاده از پليمر پلي‌اتيلن گلايكل و موم زنبور عسل

زمينه ميكرو ذرات يكي از سيستم هاي دارورساني براي انتقال پايدار دارو در زمان طولاني است. كلوتريمازول يك داروي ضد قارچ پرمصرف است. هدف ساخت ميكروذرات كلوتريمازول با 2 حامل پلي اتيلن گلايكل و موم زنبور عسل جهت كنترل الگوي رهش دارو است. روش ها ميكروذرات كلوتريمازول با استفاده از 2 حامل به روش خشك كردن توسط اسپري تهيه شدند. مورفولوژي و اندازه ذرات با استفاده از ميكروسكوپ نوري و الكتروني و تحليل اندازه ذرات با استفاده از آناليزور ذرات زتاسايزر انجام شد. بررسي درصد آزاد سازي ميكروذرات با استفاده از اسپكتروسكوپي UV انجام شد. تحليل طيف سنجي فروسرخ، به منظور شناسايي برهم كنش هاي احتمالي بين ميكروذرات كلوتريمازول با ساير اجزا انجام شد. يافته ها اندازه ميكروذرات با هر 2 نوع حامل در دامنه زير هزار ميكرومتر بود. مورفولوژي نشان داد ميكروذرات ساخته شده با استفاده از موم زنبور عسل و پلي اتيلن گليكول به ترتيب ساختار شبه كريستالي و كريستالي داشتند. بررسي آزاد سازي دارو، بيانگر حداكثر رهايش 80/52 درصدي در فرمولاسيون F3 ميكروذرات تهيه شده با موم زنبور عسل و حداكثر رهايش 79/29 درصدي در فرمولاسيون F6 ميكروذرات تهيه شده با پليمر پلي اتيلن گلايكل بود. تحليل طيف سنجي فروسرخ نشان دهنده وجود برهم كنش بين كلوتريمازول و موم زنبور عسل بود. نتيجه گيري هر 2 پليمر از نظر الگوي آزاد سازي دارو با يكديگر مشابهت زيادي داشتند، اما از نظر واكنش پليمر با دارو نشان داده شد كه موم زنبور عسل با دارو واكنش نشان مي دهد كه از اين نظر پليمر پلياتيلن گليكول مزيت دارد.