اثر عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي بر تغييرات بافتي هيپوكمپ موش صحرايي در مدل صرع القاء شده با اسيد كاينيك

زمينه و هدف: صرع لوب گيجگاهي با تحليل رفتن نورون‌هاي هيپوكمپ و جوانه زدن فيبرهاي خزه‌اي ناحيه دندانه‌اي همراه است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي بر تغييرات بافتي هيپوكمپ موش صحرايي در مدل صرع القاء شده با اسيد كاينيك انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه تجربي روي 28 سر موش صحرايي نر سفيد نژاد ويستار در محدوده وزني 185 تا 225 گرم انجام شد. موش‌هاي صحرايي به 4 گروه 7 تايي شامل گروه‌هاي شم، شم تحت تيمار با عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي، صرعي (اسيد كاينيك) و صرعي پيش تيمار شده با عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي تقسيم شدند. براي صرعي نمودن حيوانات از تزريق داخل هيپوكمپي و يك طرفه اسيد كاينيك به ميزان 0.8 ميكروگرم به ازاي هر موش استفاده شد. موش‌هاي صحرايي، ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي را به ميزان 500 ميلي‌گرم بر كيلوگرم از راه داخل صفاقي، روزانه و به مدت يك هفته تا زمان جراحي دريافت كردند. پنج هفته بعد از جراحي، روش‌هاي رنگ‌آميزي تيونين و تيم در مورد برش‌هاي هيپوكمپ انجام شد. يافته‌ها: القاي صرع با اسيد كاينيك با يك رفتار تشنجي بارز همراه بود و پيش تيمار با عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي موجب كاهش معني‌دار شدت حملات تشنجي گرديد (P 0.05). تراكم نورون‌ها در ناحيه CA3 هيپوكمپ در گروه اسيد كاينيك كاهش معني‌دار در مقايسه با گروه شم نشان داد (P 0.05). پيش تيمار با عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي موجب افزايش معني‌دار نورون‌هاي اين ناحيه در مقايسه با گروه اسيدكاينيك گرديد (P 0.05). از نظر شدت جوانه زدن فيبرهاي خزه‌اي در موش‌هاي صرعي، يك افزايش معني‌دار نسبت به گروه شم مشاهده شد (P 0.05) و پيش تيمار با عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي موجب كاهش معني‌دار آن گرديد (P 0.05). نتيجه‌گيري: پيش تيمار با عصاره هيدروالكلي ﮔﻞ‌ﻣﺤﻤﺪي موجب بهبود رفتار تشنجي و حفاظت نورون‌هاي ناحيه CA3 هيپوكمپ و كاهش شدت جوانه زدن در ناحيه دندانه‌اي هيپوكمپ در مدل تجربي صرع لوب گيجگاهي القا شده با اسيد كاينيك گرديد.