عنوان مقاله :
مقايسه اكوكارديوگرافيك ميزان الاستانس پايان سيستولي بطن چپ جنين در نيمه بارداري و الاستانس پايان سيستولي نوزادان
پديد آورندگان :
نيك دوست ، عاليه بيمارستان پيامبر اعظم - گروه اطفال , دهستاني ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - گروه جراحي , شعبانيان ، رضا دانشگاه علوم پزشكي تهران - گروه اطفال , دادخواه ، مينو دانشگاه علوم پزشكي تهران - گروه اطفال
كليدواژه :
اكوكارديوگرافي , جنين , الاستانس بطني , الاستانس شرياني , جفت شدن بطني - شرياني
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اندازهگيري الاستانس بطني با استفاده از اكوكارديوگرافي در ارزيابي عملكرد قلبي كمك كننده است. به دنبال پيشرفت تكنولوژيك دستگاههاي اكوكارديوگرافي ارزيابي عملكرد قلبي جنين ارتقا پيدا نموده است. الاستانس بطني نشانگر عملكرد بطني بوده و الاستانس شرياني معياري از پس بار بطني است. جفت شدن بطني - شرياني نيز واكنش متقابل بطني - شرياني را نشان ميدهد. اين مطالعه براي بهدست آوردن تخميني از مقادير الاستانس پايان سيستولي بطني، الاستانس شرياني و جفت شدن بطني - شرياني با استفاده از روش غيرتهاجمي اكوكارديوگرافي انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 67 جنين با سن بارداري 19 تا 24 هفته (38 جنين دختر و 29 جنين پسر) و 43 نوزاد با سن 10 تا 60 روز (25 دختر و 18 پسر) مراجعه كننده به كلينيك اكوكارديوگرافي قلب مركز طبي كودكان در يك بازه زماني 14 ماهه طي سالهاي 1397 لغايت 1398 انجام شد. مادران و نوزادان بيماري زمينهاي نداشتند. نوزادان بيماري ساختاري قلب و جنينها بيماري ساختاري نداشتند. مواردي شامل نداشتن ريتم سينوسي، view نامناسب و كيفيت نامطلوب سيگنال pulsed Doppler حاصله براي اندازهگيري متغيرها در مطالعه وارد نشدند. الاستانس پايان سيستولي بطن (Ea)، الاستانس شرياني (Ees) و جفت شدن بطني – شرياني (Ea/Ees) به روش اكوكارديوگرافي در جنينها با مقادير محاسبه شده در نوزادان مقايسه گرديد. با در نظر گرفتن درصدي تخمين در مقادير PEP (Pre-ejection period)، مقادير ET (Ejection time) و فشار خون جنين، تخميني از مقدار متوسط نرمال الاستانس بطني و شرياني و همچنين جفت شدن بطني – شرياني در جنين و نوزاد سالم به دست آمد. يافتهها: ميانگين الاستانس شرياني جنينها و نوزادان به ترتيب 84.4±20.04 و 12.6±2.88 ميليمتر جيوه بر ميلي ليتر تعيين شد (P 0.05). ميانگين الاستانس بطني جنينها و نوزادان به ترتيب 88.5±20.49 و 15.07±2.89 ميليمتر جيوه بر ميلي ليتر حاصل شد (P 0.05). ميانگين جفت شدن بطني - شرياني جنينها و نوزادان به ترتيب 0.96±0.14 و 0.84±0.13 ميليمتر جيوه بر ميلي ليتر به دست آمد (P 0.05). نتيجهگيري: ميزان الاستانس شرياني، بطني و جفت شدگي بطني - شرياني در جنينها به طور قابل توجهي بيشتر از نوزادان بود و با افزايش سن كاهش يافت.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان