عنوان مقاله :
ارتباط بين سطح كالپروتكتين مدفوع با يافته‌هاي كولونوسكوپي در مبتلايان به كوليت اولسراتيو مراجعه كننده به كلينيك گوارش مركز آموزشي درماني شهيد صياد شيرازي گرگان (1399)
پديد آورندگان :
اسماعيل پور ، مريم دانشگاه علوم پزشكي گلستان - مركز تحقيقات گوارش و كبد , بشارت ، سيما دانشگاه علوم پزشكي گلستان - مركز تحقيقات گوارش و كبد گلستان، مركز آموزشي درماني شهيد صياد شيرازي - واحد توسعه تحقيقات باليني , اميرياني ، تقي دانشگاه علوم پزشكي گلستان - مركز تحقيقات گوارش و كبد
كليدواژه :
كوليت اولسراتيو , كالپروتكتين , عملكرد روده , كولونوسكپي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: روش تشخيص بيماري التهابي روده (Inflammatory Bowel Diseases: IBD) با كولونوسكوپي، نمونه‌برداري و يافته‌هاي هيستوپاتولوژيك است. كالپروتكتين مدفوع تستي است كه براي ارزيابي ميزان التهاب در روده و دستگاه گوارش استفاده مي‌شود. اين مطالعه به منظور تعيين ارتباط بين سطح كالپروتكتين مدفوع با يافته‌هاي كولونوسكوپي در مبتلايان به كوليت اولسراتيو مراجعه كننده به كلينيك گوارش مركز آموزشي درماني شهيد صياد شيرازي گرگان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي تحليلي روي 100 بيمار مبتلا به كوليت اولسراتيو مراجعه كننده به كلينيك گوارش مركز آموزشي درماني شهيد صياد شيرازي گرگان طي سال 1399 انجام شد. بيماران يك روز قبل از پروسه (درست پس از شروع مصرف دارو براي پاكسازي روده) نمونه مدفوع خود را جمع‌آوري كردند. پاكسازي روده با استفاده از تجويز محلول پلي اتيلن گليكول محلول در آب انجام شد. ميزان فعاليت بيماري كوليت اولسراتيو با استفاده از disease activity score اندازه‌گيري و امتياز بيشتر يا مساوي 5 به عنوان بيماري فعال در نظر گرفته شد. بيماران برحسب محل درگيري به دو دسته كلي، درگيري گسترده (extensive) يا پان كوليت و درگيري سمت چپ تقسيم شدند. نمونه‌هاي مدفوع براي كالپروتكتين در يك آزمايشگاه واحد با استفاده از يك كيت تجاري در دسترس (Calprest- EuorociationspA.Trieste) در مقادير كمتر از 50 ميكروگرم بر گرم طبيعي ارزيابي شد و ارتباط بين ميزان سطح كالپروتكتين مدفوع با يافته‌هاي كولونوسكوپي بيماران مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين مدت زمان ابتلا 4±3.1 سال در محدوه زماني 14-1 سال بود. سطح كالپروتكتين مدفوع در 16 بيمار كمتر از 50 ميكروگرم بر گرم تعيين شد. ميزان سطح كالپروتكين با سن و جنس ارتباط آماري معني‌داري نداشت. براساس يافته‌هاي كولونوسكوپي 84 درصد بيماري فعال داشتند. بيشترين محل درگيري (60 درصد) در سمت چپ بود. ميزان سطح كالپروتكتين مدفوع در افرادي كه در فاز فعال بيماري بودند؛ به طور معني‌داري بيشتر از حالت بهبودي و نيز در حالت severe بيشتر از remission بود (P 0.05). بين ميزان سطح كالپروتكتين مدفوع با محل درگيري، وسعت درگيري بيماري و طول مدت بيماري ارتباط آماري معني‌داري يافت نشد. نتيجه‌گيري: سطح كالپروتكتين مدفوع در بيماران مبتلا به كوليت اولسراتيو منطقه ما ارتباط معني‌داري با شدت و فعاليت بيماري داشت.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي گرگان
