مشروعيت رفراندوم 2017 استقلال اقليم كردستان از منظر قانون اساسي عراق و حقوق بين الملل

هدف اين مقاله بررسي بنيان هاي مشروعيت رفراندوم 2017 استقلال اقليم كردستان از عراق است. با توجه به بررسي نظريات حقوقي و مطالعه لوايح دولت‌ها، تجربه كوزوو و نظرات قضات ديوان، حال سؤال مطرح شده در اين مطالعه كه آيا برگزاري رفراندوم 2017 اقليم كردستان در حقوق بين‌الملل و قانون اساسي عراق مشروعيت دارد يا خير؟ روش تحقيق اين مقاله توصيفي تحليلي از نوع تحليل محتوا است. بحث اين مطالعه نشان داد كه استقلال‌خواهي اقليم كردستان عراق در صورت اثبات تحت اشغال بودن، نقض سيستماتيك حقوق بشر آن‌ها توسط رژيم حاكم بر عراق و اقناع جامعه بين‌المللي در دارا بودن مؤلفه‌هاي مؤثر، مشروعيت مي‌يابد. عدم اجراي ماده ۶۴ پيمان سور و مشكلات تاريخي الحاق كردستان به عراق، نقض 55 اصل قانون اساسي توسط دولت عراق، ناديده گرفتن اصول مشاركت و توازن و تلاش براي كاهش نقش كردستان و عدم توانايي دفاع از اقليم كردستان توسط عراق، مواردي است كه مردم كرد را به برگزاري همه‌پرسي در سال 2017 تشويق كرد. اين مسائل موجب شد كه برگزاري همه‌پرسي به‌عنوان راهي دموكراتيك و صلح آميز براي اعلام و اعلان خواست مردم مشروع تلقي شود. مردم اقليم كردستان به صورت مسالمت آميز پيام خود را به حكومت مركزي منتقل كردند، اين تلاش با مخالفت حكومت مركزي، كشورهاي همسايه و مجامع بين‌المللي روبه‌رو شد. روش گردآوري داده ها در اين مقاله كتابخانه اي است.