بررسي اثر عصاره گياه سدر (Ziziphus spina-christi) بر پارامترهاي بيوشيميايي زخم پوستي موش‌هاي كوچك آزمايشگاهي نژاد NMRI

پوست يكي از بزرگترين اندام هاي بدن است و به عنوان مانعي محافظ در برابر عوامل مضر خارجي از جمله ميكروارگانيسم ها عمل مي كند. مي تواند دچار آسيب شود و گاهي اگر آسيب زياد باشد هيپودرم نيز درگير مي شود كه در اين صورت مدت زمان بيشتري براي ترميم لازم است. هدف از اين پژوهش بررسي گياه سدر بر ترميم زخم پوستي در موش هاي آزمايشگاهي نژاد NMRI  است. تعداد ۲۴ موش نژاد  NMRIبا وزن تقريبي ۲۵-۳۵ گرم تهيه نموده و پس از ايجاد زخم پوستي در روزهاي ۳، ۶، ۱۲ و ۲۱ توسط پماد تهيه شده از گياه سدر و اوسرين تيمار شدند و به صورت تصادفي به سه گروه شم، تجربي۱، تجربي۲ تقسيم شدند. به ترتيب گروه‌ها توسط پماد اوسرين، پماد گياه سدر با دوز ۲ ميلي گرم و پماد گياه سدر با  دوز 4 ميلي گرم تيمار شدند. زخم ها پس از سه هفته اندازه گيري شدند و بافت آنها توسط رنگ آميزي هماتوكسيلين -ائوزين مورد ارزيابي قرار گرفت همچنين شاخص هاي بيوشيميايي SOD، MDA و TAC  مورد بررسي قرار گرفت. آناليز داده ها توسط نرم افزار SPSS 22 و آزمون توكي صورت گرفت. اندازه زخم در گروه سدر ۱ و ۲ نسبت به اوسرين كاهش معني داري داشت (p 0.05). غلظت MDA در گروه‌هاي سدر ۱ و ۲ كاهش معني داري نسبت به اوسرين داشت (p 0.05). علاوه بر اين فعاليت SOD و  TACدر گروه هاي سدر ۱ و ۲ نسبت به اوسرين افزايش معني داري داشت (p 0.05) همچنين ضخامت اپيدرم و درم در سدر 1 و 2 نسبت به اوسرين افزايش معني داري داشت (p 0.05). تعداد فيبروبلاست و رگ خوني در سدر 1 و 2 نسبت به اوسرين افزايش معناداري داشت (p 0.05) با توجه به نتايج مطالعه حاضر مي‌توان نتيجه گرفت عصاره سدر از طريق افزايش TAC، SOD و كاهش MDA در ترميم زخم موثر بوده است.