بررسي رفتار سلول‌‌هاي MG63 بر روي داربست‌‌هاي سه‌بعدي پلي‌‌كاپرولاكتون و پلي‌‌كاپرولاكتون/كلاژن براي بازسازي استخوان

چاپ سه‌بعدي داربست‌‌ها در دماي پايين نويدبخش زيادي براي ساخت جايگزين‌‌هاي مصنوعي پيوند استخوان با عملكرد بيشتر نسبت به تكنيك‌‌هاي سنتي است. يكي از اميدواركننده‌‌ترين استراتژي‌‌ها در مهندسي بافت استخوان روي توسعه داربست‌‌هاي biomimetic متمركز شده است. داربست‌‌ها با پايه سراميك با توانايي استئوژنيك و خواص مكانيكي، كانديداي اميدواركننده‌‌اي براي ترميم استخوان هستند. هدف از اين مطالعه متناسب‌‌سازي انعطاف‌‌پذيري و خاصيت القاي استخوان داربست سه‌بعدي پلي‌‌كاپرولاكتون (PCL) تهيه شده با روش مدل رسوب ذوب شده (FDM)، با استفاده از تلفيق كلاژن (COL) به عنوان پليمر طبيعي همراه با پليمر مصنوعي و بررسي رفتار سلول‌‌هاي  MG63بر روي آن بود. بعد از تهيه داربست، از آزمون‌‌هاي ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM)، طيف سنجي پراش انرژي ايكس (EDX) و طيف‌‌سنجي ATR-FTIR استفاده شد. پس از گذشت 1،7،14 روز، بررسي روند استخوان‌‌سازي سلول‌‌هاي در تيمارهاي مختلف، با استفاده از رنگ‌آميزي آليزارين‌‌رد و فعاليت آلكالين فسفاتاز (ALP) صورت گرفت. همچنين عدم سميت داربست‌‌ها براي اطمينان از تكثير سلول‌‌ها توسط آزمون MTT مورد بررسي قرار گرفت. از مشاهده زير ميكروسكوپ، مشخص شد كه داربست‌‌هاي مهندسي بافت منافذ مربعي شكل را به طور يكنواخت توزيع و بهم متصل كرده‌‌اند. داربست COL/PCL تفاوت معني‌‌داري را از لحاظ قابليت بقا نسبت به داربست PCL تنها در محيط تمايزي نشان داد (P ≤ 0.0001). نتايج ارزيابي فعاليت ALP در داربست PCL/COL به طور معني‌‌داري بالاتر از داربست PCL بدون پوشش و كنترل بود (P ≤ 0.0001). نتايج بدست آمده در اين تحقيق نشان داد استفاده از داربست PCL به همراه COL مي‌تواند به عنوان محيط مناسبي به منظور تكثير و تمايز سلول‌‌هاي MG63 در نظر گرفته شود. بنابراين، داربست‌‌ كامپوزيت PCL/COL كه توسط چاپگر FDM تهيه شده‌اند، بدليل بقاي سلولي بواسطه COL است، مي‌تواند كاربرد وسيع‌‌تري در مهندسي بافت استخوان داشته باشد.