تدوين و آزمون الگويي از اثر رهبري مثبت بر رفتار شغلي پويا و توانمندسازي روانشناختي با ميانجي‌گري تاب‌آوري سازماني

هدف از پژوهش حاضر، تدوين و آزمون الگويي از اثر رهبري مثبت بر رفتار شغلي پويا و توانمندسازي روانشناختي با ميانجي‌گري تاب‌آوري سازماني بود. نمونه دربرگيرندۀ 140 نفر از كاركنان شركت خدمات بندري بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و چهار پرسشنامه شامل پرسشنامه رهبري مثبت، پرسشنامه رفتار شغلي پويا، پرسشنامه توانمندسازي روانشناختي و پرسشنامه تاب‌آوري سازماني را تكميل كردند. روش‌هاي آماري الگويابي معادلات ساختاري و ايموس براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج نشان دادند الگوي پيشنهادي از برازش مناسبي برخوردار است. علاوه بر آن، نتايج حاكي از اثر غيرمستقيم رهبري مثبت بر رفتار شغلي پويا و توانمندسازي روانشناختي ازطريق تاب‌آوري سازماني بود. براساس يافته‌هاي اين تحقيق، رهبري مثبت به‌واسطۀ افزايش تاب‌آوري سازماني نقش مؤثري در افزايش رفتار شغلي پويا و توانمندسازي روانشناختي دارد. پيشنهاد مي‌شود به مفهوم تاب‌آوري سازماني با توجه به كاربردهاي قابل ملاحظه‌اش در محيط كار امروزي، به‌عنوان يك مزيت رقابتي براي سازمان‌ها توجه ويژه شود.