تدوين الگوي افسردگي زنان بوشهر: پژوهش داده بنياد

افسردگي شايع‌ترين اختلال روان شناختي است كه شيوع آن در زنان بيش از مردان بوده و توجه بسياري از متخصصان را به خود جلب كرده است. اين پژوهش با هدف كشف الگوي افسردگي زنان بوشهر انجام شد. روش پژوهش حاضر كيفي از نوع نظريه‌ي داده بنياد بود. در پژوهش حاضر، 13 شركت كننده زن كه در سال‌ 1400 در شهر بوشهر سكونت داشتند به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از روش مصاحبه باز استفاده شد و اين روند تا زمان اشباع داده‌ها ادامه يافت. داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها در سه مرحله‌ي كدگذاري باز، محوري و گزينشي تجزيه و تحليل شدند. با كدگذاري باز 127 كد اوليه و با كدگذاري محوري، 12 مقوله‌ي عمده در ارتباط با افسردگي زنان به‌دست آمد و در نهايت، افسردگي زنان به مثابه‌ي تنهايي و قطع پيوندهاي عاطفي، به‌عنوان مقوله‌ي مركزي استخراج گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه افسردگي زنان از برخي شرايط علي نظير؛ ازدواج سنتي، نگرش‌هاي مردسالارانه و طرد اجتماعي تاثير مي‌پذيرد و جو خانوادگي ناايمن، احساس نابرابري و آيين‌هاي سنتي از عوامل زمينه‌اي موثر بر افسردگي زنان مي‌باشند. همچنين بي اعتنايي به رشد شخصي دختر و قداست خانواده‌ي اصلي از شرايط مداخله‌گر در برز افسردگي زنان بوده و زنان افسرده در مواجهه با رويدادهاي آسيب‌زا راهبردهاي ناگويي و دوري‌گزيني را به‌كار مي‌گيرند كه در نهايت پيامدهاي افسردگي زنان با مشكلات زناشويي و بدكاركردي خانواده مشخص مي‌شود. بر اساس يافته‌‌‌‌‌هاي اين پژوهش، مي‌توان نتيجه گرفت كه مجوعه‌اي از عوامل فردي، خانوادگي و اجتماعي مي‌تواند كيفيت زندگي و سلامت روان زنان را تحت تاثير قرار داده و به افسردگي آن‌ها ختم شود.