نشانه‌شناسي اجتماعي مقتلِ سرالأسرار جليلي كرمانشاهي از منظر پي ير گيرو

رويكرد نشانه‌شناسي اجتماعي از زيرشاخه‌هاي برجسته در علم نشانه‌شناسي است كه با تبيين نشانه‌ها، معاني نهفته در آن‌ها را آشكار مي‌كند. اين رويكرد بر سه حوزۀ رمزگان‌هاي هويت، نشانه‌هاي آداب معاشرت و سرشت نشانه‌هاي اجتماعي تكيه دارد. ازآنجاكه مقتل‌نگاري روايتي تاريخي و واقع‌گريانه است، براي بررسي نشانه‌شناسي به‌ويژه با رويكرد اجتماعي ظرفيت زيادي دارد. هدف از اين پژوهش معرّفي مقتلي اصيل و كمترشناخته‌شده است كه مي‌توان در آن با تحليل رمزگان‌ها و نشانه‌هاي اجتماعي اطلاعات ارزشمندي را از بافت جامعۀ عصر اموي دريافت. اين نوشتار مي‌كوشد به شيوۀ توصيفي-تحليلي يكي از مقتل‌هاي اصيل در غرب ايران را نشانه‌شناسي كند و براي اين منظور از رويكرد نشانه‌شناسي اجتماعي پي‌ير گيرو بهره برده است. اين مقتل با نام سرالأسرار مصيبه أبي‌الأئمه الأطهار (ع) از مقتل‌هاي برجستۀ تاريخِ مقتل‌نگاري و اثر آيت‌الله جليلي كرمانشاهي است. يافته‌ها نشان مي‌دهند كه نويسنده، مسائل سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي عصر اموي و واقعۀ عاشورا را با استفاده از نشانه‌ها و رمزگان‌هاي اجتماعي نمايان ساخته، درعين‌حال، ديدگاه‌ها و ايدئولوژي‌هاي خود را بيان داشته‌ است. اين نشانه‌ها، باورها، ناآگاهي‌هاي مردم جامعه، فقر انديشه، حاكميت رعب و وحشت، دورويي و نفاق، بيداد و ستم، فساد حاكمان و واليان و... را در جامعۀ اموي ترسيم مي‌كنند.