تأثير تمرينات شنا بر مقاومت به انسولين و بيان ژن‌هاي اديپونكتين و APPL-1 كبد به‌دنبال القاء سندرم تخمدان پلي‌كيستيك موش‌هاي صحرايي

مقدمه: سندرم تخمدان پلي كيستيك (PCOS) يك اختلال اندوكرين شايع در زنان است كه با مقاومت به انسولين (IR) ارتباط دارد. فاكتورهايي چون اديپونكتين و APPL-1 در سيگنالينگ IR نقش دارند كه تحت تأثير ورزش قرار مي گيرند. مطالعه حاضر هدف تأثير تمرينات شنا بر مقاومت به انسولين و بيان ژن هاي اديپونكتين و APPL-1 كبد به‌دنبال القاء سندرم تخمدان پلي كيستيك موش هاي صحرايي انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه نيمه تجربي در سال 1400 36 سر موش صحرايي ماده بالغ نژاد ويستار انجام شد. موش ها در 6 گروه قرار گرفتند. تمرين شنا در گروه مداخله تمريني (6 و 8 هفته/ 5 روز در هفته، هر جلسه 60 دقيقه و تغيير سرعت جريان آب از 715 ليتر در دقيقه) انجام شد. 24 ساعت بعد از قرباني شدن موش ها، ميزان IR، بيان ژن هاي اديپونكتين و APPL1 از بافت كبد اندازه‌گيري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS (نسخه22) و آزمون تحليل واريانس دوراهه انجام شد. ميزان p كمتر از 0/05 معني دار در نظر گرفته شد.يافته ها: اجراي 6 هفته تمرين بر سطوح سرمي IR (P=0/001) و بيان ژن اديپونكتين (0/004=p) اثر معناداري داشت، در حالي كه ميزان بيان ژن APPL-1 (P=0/433) تأثير معناداري نداشت. همچنين 8 هفته تمرين بر ميزان IR (P=0/001) و بيان ژن هاي APPL-1 (P=0/001) و اديپونكتين (0/001=p) تأثير معناداري داشت.نتيجه گيري: تمرينات شنا مي تواند منجر به تغييرات معني دار در سطوح سرمي IR، بيان ژن هاي اديپونكتين و APPL1 شود. به‌نظر مي رسد 8 هفته تمرين شنا با بهبود بيشتر در مسير متابوليكي مي تواند اثرات مثبتي در بيماران PCOS داشته باشد.