بررسي عوامل ساختاري تعيين كننده‌هاي اجتماعي سلامت بر فرزندآوري زنان ايراني: يك مطالعه مرور سيستماتيك

مقدمه: فرزندآوري، پديده مهمي در حركات جمعيتي و محور توسعه پايدار براي كشورهايي كه سطح جانشيني پاييني دارند، محسوب مي‌شود. مطالعه حاضر جهت تجميع دانش موجود در مورد اثربخشي عوامل ساختاري تعيين كننده‌هاي اجتماعي سلامت بر فرزندآوري زنان ايراني انجام شد.روش‌كار: در اين مطالعه مرور سيستماتيك، مطالعات فارسي و انگليسي منتشر شده از نوع مشاهده اي از تاريخ ابتداي 2010/1/1 تا تاريخ 2022/1/23 وارد مطالعه شدند. جستجوي مطالعات در پايگاه اطلاعاتي Magiran، SID، Embase، google scholar، Scopus، web of science، PubMed با استفاده از كلمات كليدي مرتبط شامل: Reproductive Behavior، childbearing، Socioeconomic Factors، Ethnic Groups، Culture، Structural Determinants of Health و Iran انجام شد. جهت ارزيابي كيفيت مقالات از ابزار نيوكاسل اوتاوا استفاده شد.يافته ها: در اين مطالعه مروري 36 مطالعه مطابق با معيارهاي ورود وارد مطالعه شدند و عوامل ساختاري سلامت (تحصيلات، درآمد، شغل، قوميت و فرهنگ) بر روي فرزندآوري زنان مورد بررسي قرار گرفتند. فرزندآوري زنان با اين عوامل ساختاري سلامت در ارتباط است. در اين مطالعه مروري، بيشترين فراواني مربوط به تحصيلات زنان بود؛ به‌طوري‌كه 18 مقاله، تأثير منفي تحصيلات بر فرزندآوري را نشان دادند. نتيجه گيري: نتايج مرور سيستماتيك حاضر بيانگر تأثير تعيين كننده‌هاي اجتماعي ساختاري سلامت (تحصيلات، درآمد، شغل، قوميت و فرهنگ) از جمله تحصيلات زنان بر فرزندآوري بود. اين امر مؤيد اين است كه اگر سياست‌هاي جمعيتي بتوانند برنامه هايي را اجرا كنند كه موجب سازگاري نقش مادري با ادامه تحصيلات زنان پس از ازدواج شوند، مي توانند بسيار مؤثرتر باشند.