فراواني فاكتورهاي مختلف مؤثر بر سقط در بيماران با سابقه سقط مكرر در استان سيستان و بلوچستان در سال 97-1396

مقدمه: سقط مكرر به وقوع 2 يا تعداد بيشتر سقط پشت سر هم قبل از هفته 20 بارداري اطلاق مي شود كه داراي شيوع بالايي مي‌باشد و شناسايي علل و فاكتورهاي مؤثر بر آن امري ضروري است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني فاكتورهاي مختلف مؤثر بر سقط در بيماران با سابقه سقط مكرر انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي بر روي 280 نفر از زناني كه داراي حداقل 2 مورد سقط جنين زير 20 هفته بودند و در سال 97-1396 به تنها مركز درمان ناباروري در استان سيستان و بلوچستان مراجعه كرده بودند، انجام شد. جمع‌آوري داده هاي مربوط به سقط بر اساس پرونده بيماران بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون‌هاي كلوموگروف - اسميرنوف با اصلاح لي لي فرس، تي دانشجويي، من ويتني و دقيق فيشر انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: بيشترين فاكتورهاي مشاهده شده مربوط به اختلالات آناتوميكي رحم (44.64%) و سپس سقط خود‌به‌خودي با علل ناشناخته (38.93%) بود. اختلالات آندوكرين (35%)، علل مردانه (6.43%)، آندومتريت مزمن (8.21%)، اختلالات ژنتيكي (3.57%)، ترومبوفيلي ارثي (2.86%) و عوامل ايمونولوژيكي (1.43%) در رتبه بعدي بودند. نتيجه گيري: شايع‌ترين اختلالات منجر به سقط مكرر در مركز ناباروري مولود زاهدان، اختلالات آناتوميكي رحم (44.46%) و سپس سقط خودبه‌خود با علل ناشناخته (38.93%) بود، اما اختلالات اندوكريني (35%) پس از آن شايع‌ترين علل بود. در صورت تشخيص و درمان به‌موقع ممكن است بتوان ميزان سقط مكرر را كاهش داد.