تأثير ماندالا درماني بر اضطراب، شدت درد و ديسترس در ديسمنوره اوليه: يك مطالعه كارآزمايي باليني

مقدمه: ديسمنوره مشكلي شايع، دردناك و تضعيف كننده عملكرد فردي، همراه علائم روانشناختي اضطراب و ديسترس است. مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير ماندلا درماني بر اضطراب، شدت درد و ديسترس در ديسمنوره اوليه انجام شد.روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده در سال 1401 بر روي 80 نفر از دانشجويان دانشگاه­ هاي شهر اراك كه داراي نمره شدت درد بين 4 و 8 بودند، انجام شد. افراد در دو گروه كنترل و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله به‌مدت 5 روز رنگ آميزي ماندالا را در دو سيكل قاعدگي انجام دادند. پرسش‌نامه هاي اضطراب اشپيل برگر، ديسترس قاعدگي موس و معيار عددي درد قبل و بعد از دو دوره مداخله توسط هر دو گروه تكميل شد. تجزيه و تحليل با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 28) و آزمون‌هاي آماري دقيق فيشر، تي مستقل، تي زوجي، من‌ويتني و ويلكاكسون انجام شد. ميزان p كمتر از 0/05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته ها: اگرچه ميانگين نمره پس از مداخله ديسترس ديسمنوره در گروه مداخله (8/18 ±35/76) نسبت به گروه كنترل (7/93±40) از كاهش معنادار، برخوردار بود (d=0/645, p=0/01)، اما كاهش ميانگين شدت درد در گروه مداخله (2/08±5/82) نسبت به گروه كنترل (1/96±6/45) تفاوت معناداري نداشت (0/05˃p). همچنين ميانگين اضطراب آشكار و پنهان در دو گروه بعد از مداخله تفاوت معناداري نداشت (0/05˃p).نتيجه گيري: ماندالا درماني مي تواند در كاهش ديسترس ناشي از ديسمنوره اوليه مؤثر واقع گردد.