اثر تمرينات ورزشي بر عوامل متابوليك در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي‌كيستيك: مرور نظام‌مند فراتحليل

مقدمه: سندرم تخمدان پلي كيستيك (PCOS)، شايع ترين اختلال غدد درون‌ريز در سنين باروري زنان است كه با مقاومت به انسولين مرتبط است. مطالعه مرور نظام مند و فراتحليل حاضر با هدف بررسي اثر تمرينات ورزشي بر عوامل متابوليك در زنان مبتلا به PCOS انجام شد.روش‌كار: در اين مطالعه، جستجوي سيستماتيك در پايگاه هاي اطلاعاتي PubMed، Web of Science، SID، Magiran و Google scholar براي مقالات انگليسي و فارسي منتشر شده تا سپتامبر 2022 انجام شد. فراتحليل براي بررسي اثر تمرين ورزشي بر ميزان گلوكز، انسولين ناشتا، شاخص مقاومت به انسولين (HOMA-IR)، درصد چربي و توده چربي بدن در زنان مبتلا به PCOS انجام شد. تفاوت ميانگين استاندارد شده (SMD) يا تفاوت ميانگين وزن (WMD) و فاصله اطمينان 95% (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفي محاسبه شد. براي تعيين ناهمگوني از آزمون I2 و براي ارزيابي سوگيري انتشار از فونل پلات و تست Egger استفاده شد.يافته ها: تمرين ورزشي سبب كاهش معنادار انسولين [SMD=-0/47, -0/79 to -0/15, P=0/004], HOMA-IR [WMD=-0/57, -1/02 to -0/12, P=0/01), و درصد چربي بدن [WMD=-1/89, -3/36 to -0/42, P=0/01] در زنان مبتلا به PCOS شد، اما تمرين ورزشي سبب تغيير معنادار گلوكز [WMD=0/65, -2/17 to 3/47, P=0/65] و توده چربي بدن [WMD=-1/58, -3/88 to 0/7, P=0/17]نشد.نتيجه گيري: تمرين ورزشي سبب كاهش درصد چربي بدن، انسولين ناشتا و مقاومت به انسولين در بيماران PCOS مي­ شود. هر دو نوع تمرين هوازي و مقاومتي سبب كاهش انسولين ناشتا در اين بيماران مي شود، اما تأثير تمرين مقاومتي نسبت به تمرين هوازي بيشتر است. بنابراين، تمرينات ورزشي به‌عنوان يك راهكار غيردارويي براي بهبود تركيب بدن، كاهش مقاومت به انسولين و پيشگيري از ديابت براي زنان مبتلا به PCOS پيشنهاد مي شود.