روش كاربرد تحريك عصب تيبيال خلفي (PTNS) در كاهش علائم سندرم مثانه دردناك: مطالعه مرور نظام‌مند

مقدمه: سندرم مثانه دردناك، به‌عنوان يك اختلال مزمن و پيش‌رونده در مثانه شناخته مي‌شود. مطالعه مرور نظام‌مند حاضر با هدف بررسي روش كاربرد درمان تحريك عصب تيبيال خلفي در سندرم مثانه دردناك انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مرور نظام‌مند با استفاده از كليدواژه‌هاي فارسي و انگليسي و همه تركيبات احتمالي آن‌ها در پايگاه‌هاي اطلاعاتيPubMed ، Scopus،ProQuest ،Google scholar ،Web of science ،The Cochrane Library،EMBASE ،Cinhal ،SID ،Magiran ، IranMedex و IranDoc بدون محدوديت زماني و زباني تا ماه آوريل 2022 انجام شد. دو نويسنده به‌طور مستقل شناسايي، غربالگري و نقد كيفي مقالات و استخراج داده‌ها را انجام دادند. يافته ها: با استفاده از استراتژي جستجو، 317 مطالعه بازيابي شد. 7 مطالعه با 174 نمونه وارد مرور نظام‌مند حاضر گرديد و از بين آنها نيز 5 مقاله حائز شرايط ورود به متاآناليز بودند. يافته‌ها نشان داد كه تحريك سوزني عصب تيبيال خلفي باعث بهبودي و كاهش معني‌دار ميانگين دفعات شب‌ادراري (تفاوت ميانگين:0.78-، فاصله اطمينان 95%: 0.15- تا 1.41-) و دفعات دفع ‌ادرار روزانه (تفاوت ميانگين: 3.94-، فاصله اطمينان 95%: 1.43- تا 6.44-) در مقايسه با مقادير قبل از درمان شد. همچنين با اينكه مقادير مربوط به شاخص علائم سيستيت بينابيني (ICSI) و شاخص مشكل سيستيت بينابيني (ICPI) نيز بعد از مداخله در مقايسه با مقادير قبل از درمان كاهش يافت، بر اساس مدل اثرات تصادفي، اين تفاوت ميانگين از نظر آماري معني‌دار نبود. نتيجه گيري: نتايج مطالعه حاضر نشان‌دهنده تأثير تحريك سوزني عصب تيبيال خلفي بر ميانگين دفعات دفع ادرار روزانه و دفعات شب ادراري بود، با اين‌حال به‌دليل ناهمگن بودن مطالعات و عدم وجود بازوي كنترل، به‌طور قطع نمي‌توان روش استانداردي براي تحريك عصب تيبيال خلفي تعيين كرد، لذا انجام كارآزمايي هاي باليني تصادفي با حجم نمونه بيشتر توصيه مي گردد.