شناسايي و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي مؤثر بر ارتقاي مديريت زنجيره تأمين در سطح پروژه‌هاي ساختماني بزرگ‌مقياس با استفاده از فرايند تحليل سلسله مراتبي فازي

زمينه و هدف: هدف از انجام اين تحقيق شناسايي و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي مؤثر بر موفقيت و ارتقاي فرايند مديريت زنجيره تأمين در سطح پروژه‌هاي ساختماني بزرگ‌مقياس خصوصاً واحدهاي دولتي با رويكرد تحليل سلسله مراتبي فازي است. روش: ابتدا با مطالعه مقالات در ادبيات موضوع جريان‌هاي اصلي زنجيره تأمين شناسايي گرديده و سپس براي يافتن زيرمعيارها در هر حوزه از نظرات خبرگان استفاده شد. جامعه و نمونه آماري در بخش روش كيفي شامل 9 نفر از مديران و خبرگان ازجمله اساتيد دانشگاهي و مديران صنعت ساخت‌وساز با تجربه بالا است كه ويژگي‌هاي جمعيت شناختي آن‌ها نيز به‌طور كامل بررسي گرديد. روش تحقيق در اين تحقيق توصيفي- تحليلي بوده و از نوع هدف در تحقيقات كاربردي محاسبه مي‌شود. يافته‌ها: يافته‌هاي تحقيق نشان داده است كه چالش‌هاي جريان مالي، چالش‌هاي جريان مواد و چالش‌هاي جريان اطلاعات به‌عنوان مؤلفه‌هاي اصلي مؤثر بر پروژه‌هاي مديريت زنجيره تأمين در سطح پروژه‌هاي ساختماني بزرگ‌مقياس شناخته شده‌اند. براي هركدام از مؤلفه‌هاي اصلي، زيرمعيارهاي فرعي شناسايي گرديدند. زير معيارهاي جريان مواد عبارت‌اند از منبع يابي تأمين، برآوردهاي مالي و قراردادهاي مالي. زيرمعيارهاي جريان مواد عبارت‌اند از كيفيت مواد و مصالح، در دسترس بودن مواد و مصالح و مديريت موجودي و خدمات نگهداري و تعميرات و درنهايت زيرمعيارهاي جريان اطلاعات عبارت‌اند از كيفيت اطلاعات، پوشش وسيع اطلاعات، سيستم اطلاعات مورد استفاده و تجزيه‌وتحليل درست اطلاعات. سپس به روش تحليل سلسله مراتبي فازي ميزان وزن و اهميت هركدام از مؤلفه‌ها و زير مؤلفه‌ها مشخص گرديده است. نتيجه‌گيري: تحليل‌ها رتبه و وزن هركدام از مؤلفه‌هاي سه معيار اصلي را مشخص مي‌نمايند كه قابل‌استفاده براي تمام پروژه‌هاي ساخت خصوصاً پروژه‌هاي بزرگ‌مقياس است.