اثربخشي درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي بر استرس مزمن و ادراك بيماري در بيماران قلبي

سابقه و هدف: بيماري قلبي يكي از بيماري هاي مزمن است كه هرساله جان بسياري از افراد را مي گيرد و بررسي درمان هاي روانشناختي مختلف در اين بيماران حايز اهميت است. از اين رو هدف از پژوهش حاضر اثربخشي درمان مبتني بر ذهن آگاهي بر استرس مزمن و ادراك بيماري در بيماران قلبي بود. روش بررسي پژوهش حاضر شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون و پيگيري دوماهه با گروه كنترل بود. از بين كليه بيماران داراي مشكلات قلبي غرب شهر تهران تعداد 40 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و در گروه هاي آزمايش و گواه گمارده شدند. همه آن ها در مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري پرسشنامه هاي استرس مزمن ويتون (1991) و ادراك از بيماري بردبنت و همكاران (2006) را تكميل كردند. پس از آن گروه آزمايش تحت مداخله ذهن آگاهي قرار گرفت. در نهايت داده ها با استفاده از روش تحليل واريانس اندازه گيري مكرر به كمك نرم افزار SPSSV19 تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد در متغيرهاي استرس مزمن (5.91=F) و ادراك از بيماري (10.72=F) بين گروه ها تفاوت معني داري وجود داشت (0.01 P). به اين معني كه پس از اجراي مداخله ذهن آگاهي، ميزان استرس مزمن گروه آزمايش كاهش و ميزان ادارك از بيماري در آن ها افزايش يافت. نتيجه گيري: مي توان گفت مداخله ذهن آگاهي باعث ارتقاي ادراك از بيماري و كاهش استرس مزمن در بيماران قلبي شده و لذا آگاهي روانشناسان، مشاوران، پزشكان قلب و متخصصان باليني و سلامت از اين متغيرها مي تواند در جهت كاهش استرس مزمن و افزايش ادراك از بيماري در بيماران قلبي كمك كننده باشد.