پهنه بندي و اولويت بندي بافت حوزه 6 شهر كرمان در برابر زلزله با استفاده از تكنيك هاي سنجش از دور

امروزه آسيب‌پذيري شهرها و به خصوص بافت‌هاي قديمي و فرسوده در برابر زلزله، به عنوان مسئله مهمي پيش روي متخصصان مخاطرات محيطي قرار گرفته است. طبق گزارش سازمان ملل در سال 2003 ميلادي كشور ايران در بين كشورهاي جهان رتبه نخست را در تعداد زلزله‌هاي با شدت 5.5 ريشتري دارد و جز ده كشور بلاخيز و ششمين كشور زلزله‌خيز دنيا است، كمربند زلزله 90 درصد از خاك كشور ما را دربرگرفته است و در اين ميان شهر كرمان به لحاظ قـرار‌گيـري در زون تكتونيكي ايران مركزي و دارا بودن گسل‌ها و شكستگي‌هاي بزرگ و عميق از نظر زمين‌شناختي مي‌توانـد منشاء بحران‌هاي عظيم، خسارات و تلفات شديد باشد؛ لذا در اين پژوهش ابتدا با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي ASTER سال 2007 به شناسايي بافت‌هاي فرسوده شهر كرمان با استفاده از SVM پرداخته شد.در اين بررسي با ضريب كاپاي 76 درصد براي تمامي طبقات تعيين شده و ضريب كاپاي 59 درصد بافت فرسوده شهر كرمان شناسايي گرديد. نتايج نشان داد كه روش طبقه‌بندي ماشين-بردار پشتيبان توانايي تشخيص نزديك به 75 درصد از بافت فرسوده محدوده را دارا مي باشد و روش SVMدر شناسايي حوزه شِش بافت فرسوده شهري بسيار مناسب عمل كرده است.