برآورد تبخير و تعرق پتانسيل بخش جنوبي حوضه ارس بر مبناي داده هاي مدل GFDL ريزگردان ديناميكي CORDEX

تبخير و تعرق يكي از مهم‌ترين مؤلفه‌ها در بيلان و مديريت آب است. در اين پژوهش به ارزيابي اثرات تغيير اقليم بر ميزان تبخير و تعرق پتانسيل در بخش جنوبي حوضه آبريز رودخانه ارس با استفاده از داده‌هاي ريزمقياس شده مدل GFDL-ESM2M در ريزگردان ديناميكي CORDEX تحت سناريوي RCP8.5 طي دوره 2050-2021 و مقايسه آن با مقادير دوره پايه (1985-2005) پرداخته شد. از داده‌هاي با قدرت تفكيك افقي 22*22 كيلومتر مدل GFDL-ESM2M در اين پژوهش استفاده گرديد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد مقدار حداقل و حداكثر دما و به تبع آن ETp دوره آينده در مقايسه با دوره پايه در تمامي شش ايستگاه مورد مطالعه حوضه ارس (اردبيل، اهر، جلفا، خوي، ماكو و پارس‌آباد) افزايش خواهد يافت. مقدار اين افزايش حداقل دما بين 1.4 تا 3.8 درجه سانتي‌گراد و براي حداكثر دما 1.7 تا 2.2 درجه سانتي‌گراد تخمين زده شده است. دامنه افزايشETpسالانه بين 133 ميلي‌متر در خوي تا 189 ميلي‌متر در اهر متغير است. در مقياس ماهانه ETp تمامي ايستگاه‌ها از ژانويه تا ژوئيه با افزايشي بين 3.9 تا 64.1 ميلي‌متر و از اوت تا دسامبر با كاهشي حدود 0.7 تا 38.2 ميلي‌متر برآورد شد. برآورد افزايش ETp دوره آينده در حوضه به ويژه در ماه‌هاي فصل بهار كه از نظر نياز آبي حائز اهميت فراواني است، ضرورت توجه ويژه به احتمال اين افزايش برآوردي در برنامه‌ريزي‌هاي بخش آب و انرژي را ايجاب مي‌كند.