عنوان مقاله :
منبع شناسي مباحث جديد دانش تفسير
پديد آورندگان :
قاسمي، محدثه فاقد وابستگي
كليدواژه :
منبع شناسي , زبان قرآن , فرهنگ زمانه , هرمنوتيك
چكيده فارسي :
منبعشناسي زير مجموعهي روش تحقيق است. منبعشناسي با فراهم نمودن شرائط تحقيق و پژوهش، به توسعه علوم كمك شاياني ميكند و عدم وجود منبعشناسي موجب سردرگمي در دانش مورد بررسي ميگردد و راه تحقيق و پژوهش را با دشواريهاي فراواني همراه ميسازد. اين مقاله به منبعشناسي مباحث جديد دانش تفسير يعني هرمنوتيك، زبان قرآن و فرهنگ زمانه ميپردازد. بر اساس يافتههاي نوشته، هرمنوتيك داراي بيشترين و غنيترين منابع است. پس از آن، منابع مربوط به زبان قرآن قرار دارد و كمترين منابع مربوط به فرهنگ زمانه است.
عنوان نشريه :
تحقيقات قرآني و حديثي