پيش‌بايست‌هاي راهبرد ياددهي_يادگيري مسئله‌محور، متناسب با ويژگي‌هاي نسلي دانشجويان كارشناسيِ رشته‌هاي علوم‌تربيتي و علوم‌اجتماعي

اين پژوهش با هدف شناسايي و تبيين پيش‌بايست‌هاي راهبرد ياددهي_يادگيري مسأله‏محور، متناسب با ‏ويژگي‌هاي نسلي دانشجويان دورۀ ‏كارشناسي رشته‌هاي علوم‌تربيتي و علوم‌اجتماعي با رويكرد آميختۀ اكتشافي (كيفي_كمي) ‏انجام شد. طرح پژوهش در بخش كيفي بر مبناي نظريۀ زمينه‌اي و در قسمت كمّي توصيفي_پيمايشي است. در بخش كيفي از ابزار مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته و در بخش كمّي از ابزار پرسشنامۀ ‏محقق‌ساخته استفاده شد. روايي محتوايي سؤالات پرسشنامه و مصاحبه، طبق نظر 8 تن از متخصصان و پايايي ‏پرسشنامه نيز از طريق آلفاي كرونباخ با مقدار ‏0/90، مناسب برآورد شد. همچنين روايي پرسشنامه به لحاظ سازه از طريق تحليل عاملي تأييدي توسط نرم‌افزار Amos 24 تأييد شد. به‌منظور افزايش دقت و صحت داده‌هاي كيفي، چهار معيار باورپذيري، اطمينان‌پذيري، تأييدپذيري و انتقال‌پذيري ملاك عمل قرار گفت. تحليل يافته‌ها در قسمت كيفي بر مبناي رويكرد تحليل مضمون (ساختاري_تفسيري) و در قسمت كمّي با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي توسط نرم‌افزار spss 25 انجام شد. بر اساس يافته‌ها، ‏مهم‌ترين پيش‌بايست‌هاي مد‌نظر ‏عبارتند از: «تلفيق مفاهيم درسي با مسائلِ واقعي زندگي»، «شناسايي و تبيين مسائل اصلي هر ‏درس»، «ارائه و بازنمايي مفاهيم درسي در قالب مسئله»، «ارائۀ تكاليف مسئله‌محور»، «واكاوي ‏راه‌حل‌هاي مختلف پيشنهادي براي هر ‏مسئله»، «تبيين موقعيت موجود و مطلوب هر مسئلۀ ‏درسي»، «اولويت تلاش فكورانه بر نتيجه‌گرايي» و «هدايت دانشجويان در فرضيه‌سازي علمي و ‏‏آزمون آن». در نتيجه، انگيزه‌مندي تحصيلي و رشد علمي دانشجويان ‏امروز منوط به كاربست مؤلفه‌هاي يادشده است.