پيامدهاي آموزش مهارت‌هاي زندگي از طريق برنامه ي درسي بر سلامت رواني دانش‌آموزان دبستاني

پژوهش حاضر با هدف بررسي پيامدهاي آموزش مهارت‌هاي زندگي از طريق برنامۀ درسي بر سلامت رواني دانش‌آموزان دبستاني انجام شد. ماهيت پژوهش از حيث اجرا كيفي (رويكرد نظريۀ مبنايي) و از نظر هدف‌ نظري است كه در آموزش و پرورش كاربرد دارد. شركت‌كنندگان در پژوهش دانش‌آموختگان برنامه‌ريزي درسي، مديران و معلمان مقطع ابتدايي شاغل در استان بوشهر بودند كه‌ از بين آنها 26 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري هدف‌مند (گلوله‌برفي) انتخاب شدند. اطلاعات از طريق مصاحبه نيمه‌ساختاريافته تا رسيدن به مرحلۀ اشباع نظري گردآوري شد. روايي و پايايي ابزار پژوهش و اطلاعات گردآوري‌شده، طبق فرمول هولستي (درصد توافق مشاهده‌شده) و الگوي گوبا و لينكلن (معيارهاي مقبول‌بودن، انتقال‌پذيري، اطمينان‌پذيري، تأييد‌پذيري) انجام شد. پس از تجزيه و تحليل اطلاعات طي سه مرحلۀ كدگذاري (باز، محوري و انتخابي)؛ مقوله‌هاي هسته‌اي و زيرمقوله‌ها بدين شرح استخراج گرديد: «تصميم‌گيرنده موفق» پيامد توسعۀ مهارت‌هاي شناختي؛ «خردورزي در همۀ امور زندگي» پيامد توسعۀ مهارت‌هاي فكري؛ «عضو مفيد خانواده_ شهروند شايسته جهاني» پيامد توسعۀ مهارت‌هاي ارتباطي؛ «انتخاب سبك زندگي مطلوب» پيامد توسعۀ مهارت‌هاي هيجاني. نتايج پژوهش نشان داد آموزش مهارت‌هاي زندگي از طريق برنامۀ درسي به كودكان دبستاني، سلامت رواني فرد و جامعه را تضمين مي‌كند.