اثربخشي آموزش مبتني بر تاب ‌آوري به مادران بر كاهش استرس والدگري و ارتقاي تاب‌آوري كودكان چهار تا شش سال

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مبتني بر تاب ‌آوري به مادران بر كاهش استرس والدگري و ارتقاي تاب آوري كودكان چهار تا شش سال انجام شد. اين مطالعه از نوع نيمه‌ آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس ‌آزمون با گروه كنترل بود. در اين پژوهش، با استفاده از روش نمونه ‌گيري در دسترس، 24 نفر از مادران داراي كودك چهار تا شش سالۀ شهرستان ميبد كه در مركز پيش دبستاني نوبهار در سال 99-98، در حال آموزش بودند؛ انتخاب شدند و به‌ طور تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش، تحت برنامۀ آموزشي ارتقا و پرورش تاب آوري كودكان به مدت 9 جلسۀ 90 دقيقه­‌اي قرار گرفت و گروه كنترل هيچ مداخله ‌اي دريافت نكرد. شركت ‌كنندگان هر دو گروه، قبل از شروع و در پايان مداخلۀ آموزشي، مقياس ‌هاي استرس والدگري آبيدين و تاب ‌آوري كودكان آنگار و ليبنبرگ را تكميل نمودند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه تفاوت بين گروهي در استرس والدگري (27/25=P 0/01،F) و تاب‌ آوري كودكان (37/21=P 0/01،F) معنادار مي باشد. به­‌عبارتي، آموزش تاب ‌آوري به والدين، بر كاهش استرس والدگري و افزايش تاب‌ آوري كودكان اثربخشي معناداري دارد. بنابراين مي توان از آموزش تاب ‌آوري به مادران در جهت بهبود تاب ‌آوري كودكان و كاهش استرس والدگري بهره برد.