تبيين عوامل اجتماعي مؤثر بر مشاركت ساكنان در بازآفريني اجتماع‌محور در بافت‌هاي ناكارآمد شهري (موردمطالعه: محلۀ قلعۀ وكيل‌آباد شهر مشهد)

طرح مسئله: با گذر زمان، مفهوم بازآفريني شهري از ايدۀ تحول فيزيكي به يك فرم جامع و يكپارچۀ سياست مداخله با در نظر گرفتن شرايط زمينه‌اي شهر از طريق استراتژي‌هاي زمينه‌محور (مبتني بر مكان)، فرايندي مداوم و حاصل شراكت چندبخشي تبديل شده است. اكنون تعامل اجتماع محلي، جنبه‌اي جدايي‌ناپذير از برنامه‌هاي بازآفريني اجتماعي و اقتصادي است. محلۀ قلعۀ وكيل‌آباد يك بافت‌ ناكارآمد مياني و روستابنيان در شهر مشهد است. هدف پژوهش: تبيين نقش برخي عوامل اجتماعي بر تمايل ساكنان براي مشاركت اجتماعي در فرايند بازآفريني در اين محله است. روش پژوهش: توصيفي و علّي، مبتني بر كاربرد مدل معادلات ساختاري در نرم‌افزار PLS است. نتايج پژوهش: اول، احساس تعلق، اعتماد به اهالي، تعاملات اجتماعي، اعتماد به سازمان‌هاي دولتي، اعتماد به سازمان‌هاي مردم‌نهاد و انسجام و همبستگي به‌ترتيب بيشترين نقش را بر تمايل ساكنان به مشاركت در فرايند بازآفريني اجتماع‌محور در اين محله دارد. دوم، ازنظر اهالي مشاركت اجتماعي مردم، اصل اساسي در موفقيت اقدامات بازآفريني محله است؛ بنابراين مسئولان و برنامه‌ريزان بايد به روش‌هاي مختلف درصدد افزايش و برانگيزش نقش هر يك از اين متغيرها در محله باشند تا با اتكا به مشاركت ساكنان بازآفريني موفقي تجربه شود. نوآوري: تعيين عوامل اجتماعي مؤثر بر مشاركت ساكنان با كاربرد روش معادلات ساختاري و نرم‌افزار  PLSنوآوري پژوهش حاضر است.