شناسايي عوامل مؤثر بر گردشگري فرهنگي در ايران: خوانشي استعاري از مفهوم پنجرۀ فرصت كارآفرينانه

گردشگري يكي از پوياترين فعاليت‌‌هاي اقتصادي عصر حاضر است كه در توسعۀ پايدار نقش مهمي دارد. گردشگري فرهنگي يكي از انواع گردشگري است كه طيف وسيعي از گردشگران را در بر مي‌‌گيرد و به دليل نقش مهم آن در حفظ فرهنگ و تاريخ اجتماعات مختلف، شايستۀ توجه ويژه‌‌اي است. شناسايي فرصت‌‌ها و پنجره‌‌هاي فرصت كارآفرينانه در حوزۀ گردشگري فرهنگي مي‌‌تواند شركت‌‌ها و مؤسسات نوپا را براي توسعۀ اين صنعت توانمند سازد، مشاغل و كسب‌‌وكارهاي زيادي ايجاد كند و نرخ بيكاري را تا حدودي كاهش دهد. همچنين پرداختن به موضوع كارآفريني به‌خصوص در عرصۀ گردشگري فرهنگي مي‌‌تواند پنجرۀ فرصتي را به روي جوانان بيكار بگشايد كه مي‌‌تواند نشان‌‌دهندۀ اهميت پرداختن به اين موضوع باشد. هدف از انجام تحقيق حاضر شناسايي عوامل مؤثر بر ايجاد فرصت كارآفريني گردشگري فرهنگي در ايران است. روش تحقيق مورد استفاده آميخته اكتشافي (كيفي و كمّي) است. جامعۀ آماري تحقيق خبرگان و در بخش كمّي كارشناسان دفاتر گردشگري و حوزۀ كارآفريني هستند. ابزار تحقيق مصاحبۀ نيمه‌‌ساختاريافته و پرسشنامۀ محقق‌‌ساخته بوده است. موضوع اتكاپذيري تحقيق توسط محقق رعايت شده و براي پايايي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده است. روش آماري در مرحلۀ كمّي تحليل عاملي تأييدي در نرم‌‌افزار PLS و آزمون T تك‌‌نمونه‌‌اي و فريدمن در نرم‌‌افزار SPSS است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌‌دهد كه عوامل مالي با ميانگين رتبه (3.62)، زيرساختي (3.44)، فرهنگي (3.29)، اقتصادي (3.12)، بازاريابي (2.72)، آموزشي (2.46)، قانوني- اداري (2.37) و اجتماعي (2.18) در ايجاد فرصت گردشگري فرهنگي تأثيرگذارند؛ ازاين‌‌رو، در صورت فراهم‌بودن فرصت‌‌هاي گردشگري به‌‌عنوان يك منبع كارآفرينانه و اشتغال‌‌زا، زمينۀ توسعه و آبادي استان‌‌هاي كشور ايجاد مي‌‌شود. كمك مادي به افراد كارآفرين، اختصاص اعتبار و بودجۀ كافي به طرح‌‌هاي پژوهشي، طرح‌‌هاي تشويقي سرمايه‌‌گذاري بخش خصوصي و كمك مالي به توسعۀ اماكن اقامتي، پذيرايي و توسعۀ زيرساخت‌‌ها ازجمله توصيه‌‌هاي سياستي در زمينۀ مالي ايجاد فرصت‌‌هاي گردشگري فرهنگي مي‌‌تواند باشد.