تحليل و نقد برهان «خفاي الهي» شلنبرگ با تكيه بر آراي بانو امين

برهان خفاي الهي ازسوي متكلمان و فلاسفۀ غربي به‌عنوان برهاني بر عدم خدا مطرح شده است، براساس اين برهان، صفات كمالي خداوند ايجاب مي‌كند خداوند در ارتباطي دوسويه و متقابل خود را بر انسان آشكار كند؛ ولي چون دست‌كم برخي افراد در چنين رابطه‌اي قرار ندارند و قادر نيستند خداوند را از راه ديگري بشناسند، پس خدايي در كار نيست. بانو امين در آثار خود به مفهوم خفاي الهي اشاره مي‌كند. با تفحص در آثار بانو امين مي‌توان برهان خفاي الهي را از دو جهت نقد كرد؛ نخست آنكه يكي از مصاديق بارز و انكارناپذير آثار وجود خداوند، ارسال انبياء و ارتباط آن‌ها با خدا و دعوت همۀ آن‌ها به خداي يكتا است كه نشان‌دهندۀ آشكار بودن تعلق آثار به اوست و دوم اينكه اگر منظور از شناخت و معرفت خداوند به‌درستي تبيين شود، رسيدن به‌حد اعلاي آن، يعني جايي كه خداوند به‌نحو كاملاً آشكاري درك شود، امكان پذير است؛ اما اين مهم تنها با تأمل و صرف انديشه‌ورزي حاصل نمي‌شود؛ بلكه نيازمند عمل مؤمنانه است.