مطالعه تجربه‌زيسته حاشيه‌نشيني در كلان‌شهر تهران از چشم انداز شكاف سنت و مدرنيته

Studying the lived experience of marginalization in the metropolis of Tehran from the perspective of the gap between tradition and modernity

حاشيه‌نشيني در سطح جهان به‌ويژه در مناطق درحال‌توسعه، ارتباطي ناگسستني با شهرنشيني مدرن دارد و در روند خود، به تكوين انواعي از شكاف‌هاي اجتماعي منتهي شده است. هدف اين پژوهش بررسي حاشيه‌نشيني از منظر شكاف سنت و مدرنيته در پيرامون كلان‌شهر تهران است كه به‌صورت توصيفي ـ تحليلي و با دو روش مطالعه كتابخانه‌اي و ثانويه از طريق كلان‌داده‌ها، انجام شده است. مبناي كلان‌داده‌ها، مطالعات پيمايشي در دو منطقه حاشيه‌نشين جنوب شرقي تهران (خاتون‌آباد و حصار امير) بود كه با تفسير كليت سبك زندگي رايج در منطقه، مظاهر تلاقي سنت و مدرنيته مورد توجه قرار گرفت. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، زمينه‌هاي حاشيه‌نشيني در تهران با برچيده شدن حصارهاي ناصري در دوره پهلوي اول فراهم شد و با رشد شهرنشيني مدرن، تكنولوژي‌هاي صنعتي و... در دهه‌هاي بعد، سيل مهاجران به پيرامون اين شهر سرازير شدند. با تحولات ادراكي ـ شناختي در ميان ساكنان جديد، صورت‌بندي نويني از شكاف‌ها با محوريت سنت و مدرنيته در كلان‌شهر تهران تكوين يافت.

Marginalization in the world, especially in the developing regions, has an inseparable connection with modern urbanization and in its process, it has led to the formation of various social gaps. The aim of this research is to investigate marginalization from the perspective of the gap between tradition and modernity in the vicinity of Tehran metropolis, which was carried out in a descriptive-analytical way and with two methods of library and secondary study through big data. The basis of the big data was survey studies in two marginal areas of southeast Tehran (Khatunabad and Hesar Amir), which were taken into account by interpreting the general lifestyle common in the region, the manifestations of the intersection of tradition and modernity. Based on the findings of the research, the fields of marginalization in Tehran were provided by the dismantling of the Naseri fences in the first Pahlavi period, and with the growth of modern urbanization, industrial technologies, etc., in the following decades, a flood of immigrants poured into the vicinity of this city. With the perceptual-cognitive changes among the new residents, a new arrangement of gaps centered on tradition and modernity was formed in the metropolis of Tehran.