خصوصيات مورفولوژي و پومولوژي چهار رقم آلوي ژاپني و گوجه (Prunus spp.)

اين پژوهش به منظور ارزيابي خصوصيات مورفولوژي و پومولوژي چهار رقم آلوي ژاپني (P. salicina Lindl.) و گوجه (P. cerasifera Ehrh.) در سال 1399 در كرج انجام شد. بر اساس توصيف نامه UPOV، عادت رشد درختان رقم شابلون نيمه افراشته و ارقام شايرو، ماريانا اينرا و گوجه سيف ديررس افراشته بود. همچنين رقم شابلون ميوه‌هاي پهن و سه رقم ديگر ميوه‌هاي گرد داشتند. رنگ روي ميوه از زرد-نارنجي (شايرو) تا قرمز (سيف ديررس) متغير بوده و رنگ گوشت ميوه زرد (شايرو و شابلون) يا نارنجي (ماريانا اينرا و سيف ديررس) بود. نتايج پومولوژي نشان داد ارقام شايرو و ماريانا اينرا به ترتيب بيشترين و كمترين عملكرد (8/39 و 6/18 كيلوگرم/درخت) و تعداد ميوه (9/1617 و 4/598 ميوه/درخت) را دارا بودند. شابلون و ماريانا اينرا بالاترين وزن ميوه (به ترتيب 2/32 و 0/31 گرم) و ماريانا اينرا بيشترين طول ميوه (1/37 ميلي‌متر) را داشتند، در حاليكه كمترين مقادير اين صفات مربوط به سيف ديررس بود. بيشترين مواد جامد محلول كل نيز با سيف ديررس (9/17 درصد) به دست آمد. عملكرد درخت با تعداد ميوه/درخت و اسيديته كل همبستگي مثبت و با مواد جامد محلول كل و شاخص طعم همبستگي منفي معني‌داري داشت. وزن و طول ميوه نيز با ابعاد برگ همبستگي مثبت و با تعداد ميوه/درخت و مواد جامد محلول كل همبستگي منفي معني‌داري نشان داد. بطوركلي، هر كدام از ارقام از نظر برخي ويژگي‌ها از يكديگر متمايز بوده و مي‌توانند جهت مصارف تازه خوري (ماريانا اينرا)، آبگيري (شايرو) و يا خشكباري (سيف ديررس) مورد استفاده قرار گيرند.