سنجش نحوه‌ي استفاده از فضاهاي اجتماعي تاريخي در شهر شيراز

مقدمه و هدف پژوهش: مكان‌هاي معني‌دار در‌يك بستر اجتماعي و براثر تعاملات اجتماعي ميان افراد در‌يك محيط فيزيكي شكل مي‌گيرند كه با بسترهاي فرهنگي، اجتماعي و فعاليتي حاكم بر آن جامعه در پيوند هستند. ازاينرو، مقاله حاضر قصد دارد سنجش نحوه‌ي استفاده از فضاهاي تاريخي در شهر شيراز را مورد بررسي قرار دهد. روش پژوهش: جهت شناخت حضور پذيري افراد در مكان‌هاي تاريخي در بخش اصلي تحقيق‌يعني مطالعه موردي از روش ميداني استفاده شده است. نمونه موردي انتخابي مركز تاريخي شهر شيراز و نمونه‌هاي منتخب اين پژوهش نيز‌يك مجموعه تاريخي و بازار آن (مجموعه زنديه)‌ يك مكان مذهبي (مجموعه شاهچراغ) و‌يك محله مسكوني (محله سنگ سياه) همگي از مركز تاريخي شهر شيراز مي‌‌باشند. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد عمده افرادي كه در فواصل طولاني در مراكز عمومي ‌‌و جمعي حضور مي‌‌يابند، معتقد به وجود احساس آرامش، امنيت، آزادي فعاليت‌هاي متنوع اجتماعي، دسترسي آسان، هم آوايي با طبيعت در فضا، مباحث حفاظت‌هاي اقليمي‌‌و همچنين وجود ساير فعاليت‌هاي جنبي و امكاناتي چون كافه‌ها و رستوران‌ها جهت برگزاري جلسات شخصي و گردهم آمدن افراد هستند. نتيجه گيري: مجموعه زنديه شيراز با وجود خدمات و تسهيلات و جذابيت‌هايي كه دارد به عنوان فضايي موفق عمل كرده و از اجتماع پذيري بالايي نيز برخوردار است