پديد آورندگان :
خورسند پشت مساري، سهراب دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال، تهران، ايران , آشوري، هنگامه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - گروه زبان و ادبيات فارسي، تهران، ايران , نيكويي، عليرضا دانشگاه گيلان - گروه زبان و ادبيات فارسي , پروين، بهرام دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال - گروه زبان و ادبيات فارسي، تهران، ايران
كليدواژه :
مثنوي , اومانيسم , انسان‌گونه‌انگاري , تشبيه , تصوير
چكيده فارسي :
مثنوي مولانا جداي از زيبايي‌ها و جذابيت‌هاي ادبي، داراي مفاهيم ژرفي است كه پس از قرن‌ها، همچنان با معيارهاي فكري امروز قابل سنجش است و به همين دليل هنوز تازگي دارد و كهنگي نمي‌پذيرد. بي ترديد يكي از ژرف‌ترين مفاهيم مثنوي، مفهوم انسان است. انسان در مثنوي، با اعتبارهاي مختلف، شئون و وجوه گونه‌گون دارد. گاهي ضعيف، خوار و ناتوان است، ولي با اين‌همه مغرور و سركش و طاغي و گاهي وجهي خداگونه دارد و تاج كرامت بر سر او نهاده مي‌شود و عالَم در او، مُنطَوي. اما آنچه مهم است، اين است كه اين هر دو شأن، مبناي تصويرگري‌هاي انسان‌گونه‌انگارانه از خدا، جهان، امور اُلوهي و طبيعي است. پژوهش حاضر با تأملي در ريشه‌ها و زمينه‌هاي انسان‌گرايي و انسان‌گونه‌انگاري در قلمروهاي مختلف، به روش توصيفي ـ تحليلي به «تحليل تصاوير انسان‌گونه‌انگارانه و درون‌ماية آن‌ها در مثنوي مولانا» پرداخته است. اين تحقيق نشان مي‌دهد كه چگونه معرفت و شناخت و زبان و بيان و تخيل آدمي، همواره دچار انسان‌گونه‌انگاري است حتي آنگاه كه از «تنزيه» سخن مي‌گويد.
چكيده لاتين :
Apart from its literary beauty and charm, Rumi's Masnavi Manavi encompasses profound concepts that continue to resonate with today's intellectual standards even after centuries. This timeless nature of the work prevents it from becoming obsolete and keeps it perpetually fresh. Undoubtedly, one of the most profound concepts in Masnavi Manavi is the concept of human. According to the Masnavi Manavi, man possesses various levels and dimensions, each with its unique characteristics and attributes. Sometimes, he/she may appear weak and humble, but despite these traits, he/she also exhibits pride, rebelliousness, and overbearing nature. Additionally, there are moments when he/she has a god-like presence, portraying dignity, with the entire world being reflected in him/her. But what is important is that these two dimensions form the basis of anthropomorphic depictions of God, the world, divine matters, and natural affairs. The present study reflects on the origins and contexts of humanism and anthropomorphism, and aims to analyze the anthropomorphic images and their themes in Rumi's Masnavi Manavi using a descriptive-analytical approach. The research shows how human knowledge, cognition, language, expression, and imagination are consistently influenced by anthropomorphism, even when talking about "tanzih" (transcendence).
