تحليل انتقادي و تسهيل نامگذاري قضاياي موجهه مركبه در منطق سنتي

منطق ابزار اصلاح انديشه و معيار سنجش فكر است و به اقتضاي معيار بودن بايد از وضوح و روشني كافي براي اصلاح پيچيدگي و انحراف فكر برخوردار باشد، نامگذاري و تعيين اصطلاحات از مبادي تصوري هر علم بوده و بيش از بقيه مباحث به اين وضوح نيازمند است. با اين وجود گاه به دلايلي اين ابزار در مقام تبيين و تفهيم قواعد و ساختار هاي منطقي به ابهام و اجمال گراييده است، تسميه موجهات مركبه از آن جمله است كه به تبع نامگذاري موجهات بسيطه در مقام تعليم منطق، گرفتار اين اغلاق و ابهام شده است. در حالت طبيعي موجهات سنتي با بي رغبتي منطق آموزان مواجه است، استفاده از الفاظ غريب و شيوه نامگذاري مبهم در مقام آموزش، به بي ميلي بيشتر در اين حوزه دامن زده، اشتياق منطق آموز را به ادامه بحث در موجهات كاهش داده و به انزواي بيشتر موجهات در حوزه هاي درسي منطق سنتي خواهد انجاميد. بنابر اين، مساله تحقيق اين است كه چه انتقادي بر شيوه منطق سنتي در نامگذاري موجهات مركبه وارد است؟ چگونه مي توان نامگذاري موجهات را تسهيل و از اين رهگذر به آموزش موجهات در منطق سنتي كمك كرد؟ در اين مقاله به روش تحليلي به نقد و بررسي نامگذاري موجهات مركيه پرداخته و با استفاده از اسامي همگون و مناسب در نامگذاري موجهات مركب، شيوه اي آسان براي نامگذاري موجهات پيشنهاد كرده ايم.